Werbowanie Maronów – wirtualna prezentacja dodatkowych wspomnień genetycznych Edwarda Kenwaya, odtworzona przez analityka Abstergo Entertainment w 2013 roku w maszynie Animus Omega.
Opis[]
_(AC4BF)_(by_Kubar906).png){kind=link}
Edward rozmawia z Antó
Edward idzie do kantoru asasynów w Kingston, by porozmawiać z Antó o nękającym go templariuszu i jego kluczu.
Przebieg[]
- Edward: Znalazłem twojego człowieka.
- Antó: A ja dowiedziałem się, gdzie przetrzymują jego braci. Pomóż mi ich uwolnić.
- Edward: Nie, kolego. Spłaciłem swój dług. Mieszanie się w sprawy niewolników to nie moja sprawa. Wątpię, czy w ogóle stoi za tym templariusz.
- Antó: Wszystkie sprawy tyczące wolności to zadania dla asasynów. Jaka jest twoja cena?
- Edward: Co?
- Antó: Człowiek bez zasad musi działać w zamian za zapłatę. Ile potrzebujesz?
- Edward: Jest pewien klucz, którego szukam. Należy do zestawu, który odbieram templariuszom.
- Antó: Klucze templariuszy? Myślałem, że zostały zniszczone.
- Edward: W takim razie nie tylko ja o nich wiem?
- Antó: Jeśli go znajdziemy, jest twój.
- Edward: Zgoda. Chodźmy po twoich przyjaciół.
Edward i Antó idą po pierwszego niewolnika.
- Antó: Pijacy i dziwki, których nazywasz przyjaciółmi, mogą ci teraz pomóc.
A cóż to? Jedyny, który przeżył?
Edward i Antó uwalniają niewolnika.
- Niewolnik: Dziękuję.
- Antó: Szybko! Do mojego kantoru.
Edward i Antó uwalniają drugiego niewolnika.
- Niewolnik: W końcu.
- Antó: Idź do kantoru.
Edward i Antó idą po trzeciego niewolnika.
- Antó: Musisz uważać. Ten teren będzie dobrze strzeżony. Wiesz, jak to działa. Zajmij pozycję.
Mężczyźni uwalniają ostatniego niewolnika.
- Niewolnik: Dzięki.
- Antó: Spotkajmy się w kantorze.
Po uwolnieniu wszystkich więźniów Edward idzie do Antó.
- Edward: Dokąd teraz?
- Antó: Wystarczy pracy na jedną noc. A może zaczęło ci się to podobać?
- Edward: To tyle? Nie ma templariusza? A co z kluczem?
- Antó: Templariusz się nie pojawił. Dostaniesz swój klucz następnym razem.
- Edward: Nie, Antó, nie będzie następnego razu.
- Antó: Gdy już odkryjesz, że masz sumienie lub przyznasz, jak bardzo potrzebujesz tego klucza… będzie następny raz.
Konkluzja[]
Edward pomógł Antó uwolnić jego braci.