Tahira (zm. w 38 roku p.n.e.) – egipska ukryta, jedna z pierwszych w historii członkiń bractwa. Dobra przyjaciółka jednego z założycieli ukrytych, medżaja Bayeka z Siwy.
Przed wstąpieniem do bractwa zajmowała się ochroną i pielęgnowaniem egipskiej przyrody wokół Delty Nilu. Zostając ukrytą, Tahira otrzymała zadanie utworzenia i nadzorowania biura ukrytych na półwyspie Synaj, które przez pierwsze kilka lat istnienia wspierało zbuntowanych Nabatejczyków przeciwko Rzymianom.
Biografia[]
Przed powstaniem bractwa[]
W 49 roku p.n.e., niedługo po odejściu Bayeka z Siwy w dążeniu do zemsty, Tahira również opuściła wioskę. Jednak w przeciwieństwie do Bayeka, Tahira zdecydowała się chronić dziką przyrodę w Egipcie, zwłaszcza w delcie Nilu. Do 48 roku p.n.e. założyła obóz w Nomie Heraklejon.
W tym samym roku Tahira zajęła się ochroną pary krokodyli w ruinach sanktuarium Sobka, która była celem rzymskich myśliwych w tym regionie. Później zauważyła orła towarzysza Bayeka, Senu, wzywającego ją i prowadzącą medżaja do miejsca obozowania Tahiry. Gdy rozmawiali o swoim życiu osobistym, Tahira poprosiła Bayeka, aby poszedł za nią do ruin świątyni. Wraz z nim udała się tam, gdzie okazało się, że zwierze alfa zostało schwytane i zaprowadzone do rzymskiego obozu w Natho. Bayek i Tahira zaatakowali obóz, uwalniając krokodyla z klatki i eskortując go z powrotem do świątyni.
W 47 roku p.n.e., po wstąpieniu Kleopatry jako jedynego władcy Egiptu, który sprzymierzył się z Juliuszem Cezarem, Tahira spotkała się z Ayą i Bayekiem obok Foksidasa, Paszerenptaha i Fanosa Młodszego w Aleksandrii, gdzie wraz z obojgiem zgodzili się utworzyć organizację walczącą z zakonem starożytnych i zachowania wolnej woli ludzi.
Po klęsce zakonu starożytnych w Egipcie Tahira zademonstrowała swoje zaangażowanie i wiarę w Bayeka, odcinając palec serdeczny. Zaczęli od uwolnienia dzieci z Memfis. Po wyzwoleniu dzieci zaczęły wracać do domu, jednak jedno z nich zostało. Tahira zapytała Bayeka, czy powinni zabrać go do swojego biura, ale uparł się, że sam się tym zajmie.
W 38 roku p.n.e. zostało jej przydzielone biuro w Nomie Klysma, gdzie była siedziba ukrytych w Synaju. Tam właśnie zaczęły się wywoływać zamieszki przeciwko rzymianom. Rozpoczęli je rebelianci pod dowództwem Gamilata. Tahira połączyła siły z Gamilatem. Jednak przez to, życie utraciło dwóch ukrytych. Zdesperowana, nie wiedząc co zrobić, Tahira posłała wiadomość Bayekowi, aby ten pomógł jej zapanować nad sytuacją. Kiedy Bayek przybył na Synaj, Tahira przedstawił go Gamilatowi, a trio zaproponowało zamordowanie Ampeliusa, Ptahmosego i Tacito, trzech poruczników Gajusza Juliusza Rufio, rzymskiego generała, który był przyczyną tego wszystkiego. Był też przedstawicielem wszystkich członków zakonu starożytnych.
Bayek później pomagał Tahirze w zamordowaniu Tacyta w jego obozie i razem pomogli uwolnić buntowników Nabatejczyków spod rzymskiej kontroli, wspierając w ten sposób bunt na Synaju. Podczas gdy Bayek wrócił do biura z Tahirą na przesłuchanie po zabójstwie Ampeliusza i Ptahmosa, oni i Kashta zostali zaatakowani przez ludzi Rufio. Podpalili oni biuro, zmuszając całą trójkę do ucieczki z ich siedziby. Uciekając, zostali schwytani. Tahira i Kashta mieli zostać zaprowadzeni do Fortu Clostra, a Bayek ukrzyżowany. Jednak na pomoc Medżajowi przyszła Amunet wraz z którą zinfiltrowali fort, aby uwolnić Kashtę i ciężko ranną Tahirę. Uciekając w góry, okazało się, że rany Tahiry są śmiertelne. Była cała poparzona i ledwo co mogła mówić. Po chwili całkiem uszło z niej życie.
Ciekawostki[]
- Tahira, طاهرة, to żeński wariant arabskiego imienia Tahir, oznaczające „cnotliwy, czysty, czysty”,
- Tahira wspomina nocne lęki Bayeka, jego listę imion, a także to, że wydawał się lepszy niż ostatnim razem, gdy go widziała , co sugerowało ich bliskie relacje.