- „Weszliśmy do dużej sieni wyłożonej ciemną boazerią i zamknęliśmy drzwi wejściowe. Jedyne oświetlenie zapewniały okna na półpiętrze; panowała tu niemal martwa cisza. Przez chwilę nie mogłam sobie przypomnieć, z czym kojarzy mi się ta atmosfera, potem zrozumiałem: było tu jak w naszym pałacu w Wersalu zaraz po śmierci matki. Odnosiło się to samo wrażenie zastygłego czasu, że życie toczy się tu szeptem i ukradkiem.”
- ―wrażenia Élise de la Serre po pierwszym wejściu do posiadłości[src]
Posiadłość Kenwayów – lokacja w Assassin's Creed: Syndicate. Rezydencja rodziny Kenwayów, począwszy od Edwarda Kenwaya.
Opis[]
Położenie[]
Jest to okazała budowla stojąca w centrum Londynu, niedaleko katedry św. Pawła i przy granicy z Whitechapel.
Architektura[]
Posiadłość została zbudowana z czerwonej cegły na planie litery „C”. Posiada dwa piętra i kilkanaście pokoi. Ponadto pod parterem znajdowało się ukryte pomieszczenie – pracownia Edwarda Kenwaya, z której prowadziły tajne kanały na powierzchnię.
Tajne przejścia[]
Posiadłość Edwarda posiada kilka tajnych przejść. Jednym z nich jest przejście do gabinetu Edward, a mechanizmem otwierającym go jest zagranie na pianinie melodii do szanty Lowlands Away. Inne tajne przejście znajduje się w gabinecie Edwarda, a otwiera ono przejście do kanałów, którymi można uciec potajemnie z willi, a mechanizmem otwierającym go jest przekręcenie koła sterowego Kawki.
Historia[]
1723 – 1735[]
Posiadłość została wzniesiona przed 1723 rokiem. Wtedy bowiem pirat-asasyn Edward Kenway i jego córka Jennifer Scott powrócili do Anglii. Edward uzyskał tam ułaskawienie od sir Roberta Walpole'a. Walpole zakupił dla Kenwaya'ów dom w Londynie, a Edward w nim zamieszkał wraz ze swoją nową żoną – Tessą Stephenson-Oakley.
Edward urządził dom po swojemu – w wielu pokojach, w tym w tajnym, umieścił swoje pamiątki z przygód w Indiach Zachodnich, np. koło sterowe Kawki, mapy Karaibów, swoją broń, modele Kawki, bandery pirackie, czy sześcian na krew.
1735 – 1757[]
W 1735 posiadłość została zaatakowana przez ludzi Reginalda Bircha. Zabili oni Edwarda, a posiadłość została podpalona. Po całym zdarzeniu syn pirata, Haytham Kenway został przekazany przez niczego nie podejrzewającą Tessę pod opiekę Reginaldowi Birchowi, który wyszkolił go na templariusza. Tessa natomiast dopilnowała remontu rezydencji i zmarła w 1747.
W 1757 Haytham odkrył, co Birch zrobił w 1735. Zabił go, a uwolniona z Damaszku Jennifer powróciła do posiadłości i zamieszkała w niej ze swoimi służącymi.
1757 – 1805[]
W kwietniu 1788 roku do rezydencji przyjechała templariuszka Élise de la Serre ukrywająca się pod pseudonimem Yvonne Albertine ze służącą Hélène. Élise chciała skraść stamtąd korespondencję, jaką Jennifer prowadziła z bratem, jednak ta zdemaskowała Francuzkę. Oddała jej jednak listy, a Élise i Hélène opuściły posiadłość.
1805 – 1888[]
Jennifer Scott zmarła w 1805 roku. Wykorzystali to templariusze i po cichu kupili posiadłość. W 1868 została ona zinfiltrowana przez asasynów Evie Frye i Henry'ego Greena, którzy szukali śladów Fragmentów Edenu, a zwłaszcza Całunu. Para odkryła sekretną pracownię Edwarda Kenwaya, jednak została zmuszona do ucieczki, przez sekretne korytarze po tym, jak została dostrzeżona przez Lucy Thorne.
W 1888, podczas tropienia Kuby Rozpruwacza, Evie Frye podsłuchała w posiadłości spotkanie, któremu przewodziła lady Olwyn Owers odnośnie ochrony prostytutek w Londynie przed seryjnym zabójcą.
Ciekawostki[]
- Melodia, którą musi zagrać Evie podczas wspomnienia w domu Kenwayów, to w rzeczywistości szanta o nazwie Lowlands Away. Szantę tą można usłyszeć podczas pływania Kawką w Assassin's Creed IV: Black Flag.