Nazwa tego hasła odnosi się do więcej niż jednego pojęcia. Zobacz też: wspomnienie Ezia Auditore z 1499 roku o tej samej nazwie.
Ucieczka – wirtualna prezentacja wspomnień genetycznych Ezia Auditore da Firenze z marca 1512 roku, odtworzona przez jego potomka – Desmonda Milesa w 2012 roku przy pomocy Animusa 2.03.
Opis[]
Po zabójstwie Manuela Paleologa do małego nadbrzeża, nad którym stoi Ezio, podpływa niewielki statek.
Przebieg[]
- Ahmed: Biedny Manuel, ostatni z rodu Paleologów. Nie powinienem był powierzać mu zwierzchnictwa nad naszą wyprawą do Masjafu. Był dumnym człowiekiem, nie wiedział, co to dyscyplina.
- Ezio: Rozczarowujesz mnie, Ahmedzie. Czemu templariusze?
- Ahmed: Ponieważ mam już dość tych bezsensownych krwawych wojen, w których ojciec podnosi miecz przeciwko synowi, brat przeciwko bratu. Aby zbudować trwały pokój, ludzkość musi myśleć i działać jak jeden organizm napędzany jednym umysłem. Tajemnice Wielkiej Świątyni pozwolą nam to osiągnąć. A Altaïr nas do nich doprowadzi.
- Ezio: Mrzonki. Nie wam przeznaczone są sekrety Altaïra.
- Ahmed: Nie zamierzam się kłócić, Ezio. Przyszedłem po klucze do Masjafu.
- Ezio: Klucze? To jest ich więcej niż jeden?
- Ahmed: Tak słyszałem. Może będę musiał zapytać kogoś, kto ma większą wiedzę. Sofia Sartor? Czy nie tak się nazywa?
- Ezio: Ona nic nie wie! Zostaw ją w spokoju!
- Ahmed: Rozważę to.
- Ezio: Zabiję cię, jeśli ją tkniesz!
- Ahmed: Jestem pewien, że spróbujesz.
Ezia otaczają bizantyńscy milicjanci. Asasyn wymyka się im i ucieka z Derinkuyu, widząc przez rozżarzony popiół dzięki swojemu Zmysłowi Orła.
Konkluzja[]
Ezio uciekł z Kapadocji, a Ahmed zagroził, że zrobi krzywdę Sofii Sartor. Ezio wraca do Konstantynopola.
100% synchronizacji[]
Żeby osiągnąć stuprocentową synchronizację z Eziem, nie należy stracić więcej niż połowy punktów życia.