Achilles Davenport

„W swym pośpiechu ratowania świata, uważaj, by przypadkiem go nie zniszczyć.”

―Achilles do Connora.

Achilles Davenport
Informacje biograficzne
Urodzony/na:	1710 Karaiby
Śmierć:	Wrzesień 1781 Domostwo Davenporta, Massachusetts
Okres:	Wojna siedmioletnia, Rewolucja amerykańska
Informacje polityczne
Powiązania:	Asasyni, Rodzina Davenport
Informacje techniczne
Pojawia się:	Assassin's Creed III Assassin's Creed: Rogue Assassin's Creed: Porzuceni Assassin's Creed III: Liberation (wspomniany)
Głos:	Roger Aaron Brown

Achilles Davenport (1710-1781) – mentor kolonialnego bractwa asasynów podczas wojny siedmioletniej i rewolucji amerykańskiej. Mąż Abigail oraz ojciec Connora. Jego uczniami byli sławni asasyni: Liam O'Brien, Kesegowaase, Hope Jensen, Louis-Joseph Gauthier, Shay Cormac i Ratonhnhaké:ton.

Biografia

Wczesne życie

Achilles urodził się w 1710 roku na Karaibach. W połowie lat trzydziestych XVIII wieku został przyjęty do bractwa asasynów i stał się ostatnim uczniem wyszkolonym przez słynnego mentora Ah Tabaia.

Współpraca z Johnem de la Tour

W 1740 roku Ah Tabai podjął decyzję o wysłaniu Achillesa do kolonii amerykańskich w celu założenia tam bractwa. Davenport z niechęcią opuścił więc Karaiby i przybył do Ameryki. Tam spotkał innego asasyna wysłanego w podobnym celu co on – Johna de la Tour. Obaj postanowili nawiązać ze sobą współpracę.

W 1744 roku Achilles i John udali się do Quebecu, aby odszukać Mathieu Leveillego, niewolnika posiadającego wiedzę na temat Pierwszej Cywilizacji. Po przybyciu na miejsce dowiedzieli się jednak, że Mathieu nie żyje od jakiegoś czasu.

Zaraz potem Achilles i John natrafili na aukcję niewolników, gdzie de la Tour kupił młodą niewolnicę o imieniu Abigail.

W 1745 roku John i Achilles natrafili na ślad Nicolasa Courta – hermetysty i znawcy mitologii Indian. Liczyli, że pomoże im on odnaleźć pozostałości po Prekursorach. Udając pana i niewolników, asasyni wraz z Abigail dostali się do miasta Louisbourg i rozpoczęli poszukiwania Nicolasa. Wtedy nastąpił atak Brytyjczyków. Achilles i John ruszyli do walki. Po pewnym czasie de la Tour powiedział Davenportowi, żeby założył bractwo w koloniach i ostrzegł przed zagrożeniem ze strony templariuszy. Następnie wręczył mu swoje szaty asasyna i rzucił się samotnie w wir walki, aby dać czas Abigail i Achillesowi na ucieczkę.

Tworzenie bractwa kolonialnego

Po śmierci Johna Achilles postanowił poświęcić się całkowicie w tworzeniu bractwa kolonialnego. Początkowo zajął się rekrutacją członków nowo utworzonego bractwa. Jeszcze w 1743 roku wciągnął w szeregi asasynów Liama O'Briena, który potem pomógł mu w szukaniu nowych uczniów. Zaraz potem do bractwa przystąpili: Louis-Joseph Gauthier, kawaler de la Vérendrye, Kesegowaase, Hope Jensen i w końcu Shaya Cormaca. Później, gdy kolonialni asasyni byli już dosyć silni, potrzebowali stałej bazy, dlatego Achilles założył w Massachusetts swoją własną posiadłość, która od tej pory pełniła funkcję głównej siedziby kolonialnego bractwa asasynów. Dla samego mentora posiadłość ta stała się domem, w którym mieszkał wraz z Abigail, z którą zaraz potem się ożenił i spłodził syna Connora.

Poszukiwanie artefaktów

Achilles wita Adéwalé

W 1752 roku do posiadłości Davenporta przybył członek karaibskiego bractwa asasynów Adéwalé, którego Achilles znał jeszcze z czasów, gdy obaj szkolili się u Ah Tabaia. Adéwalé przekazał kolonialnemu mentorowi wtedy, że templariusze wykradli przywódcy asasynom na Karaibach Mackandalowi, starożytne artefakty – Puzdro i Manuskrypt. Adéwalé wspomniał także o trzęsieniu ziemi w Port-au-Prince, które wywołał jeden z asasynów Mackandala. Achilles obiecał, że odnajdzie artefakty.

W tym samym roku spotkał się w Dolinie rzeki z Shayem Cormacem, któremu rozkazał zamordować templariusza Waszyngtona, który ukradł asasynom Puzdro i Manuskrypt. Shay wykonał to zadanie, ale templariusz zdołał przekazać swoim podwładnym artefakty.

W 1754 roku Abigail i Connor, ku rozpaczy Achillesa zmarli na tyfus. Po ich śmierci Davenport skupił się całkowicie na poszukiwaniu artefaktów, które w końcu zdobył Shay. Razem z Benjaminem Franklinem, Hope i Cormac uruchomili Puzdro, z którego odczytali, że świątynia Prekursorów znajduje się w Lizbonie. Achilles postanowił więc wysłać tam Shaya, by zbadał ją i odzyskał znajdujące się w niej Rajskie Jabłko.

Upadek bractwa

Po powrocie z Lizbony, Shay był wściekły na Achillesa, gdyż świątynia w rzeczywistości wcale nie zawierała Rajskich Jabłek, ale artefakty, których naruszenie może doprowadzić do wielkich zniszczeń. Takiego zniszczenia dopuścił się przez przypadek Shay w Lizbonie, za co miał pretensję do Achillesa, gdyż to on go tam wysłał. Mentor nie chciał jednak w to uwierzyć.

Achilles przyłapuje Shay'a na kradzieży Manuskryptu

Tego samego dnia Shay próbował wykraść z posiadłości Manuskrypt. Przyłapał go jednak Achilles. Asasyni zaczęli ze sobą walczyć. W końcu Shay odepchnął mentora i uciekł przez okno. Davenport przywołał innych asasynów do pomocy, którzy ostatecznie złapali Cormaca tuż nad przepaścią. Ten jednak nie chciał oddać Manuskryptu, w wyniku czego został postrzelony przez Louisa, co doprowadziło, że Shay spadł razem z Manuskryptem do rzeki. Achilles i jego asasyni uznali go więc za zmarłego, a Manuskrypt za zaginiony.

Wkrótce potem do Achillesa przyszła wiadomość, że Shay jednak przeżył upadek i przystąpił do templariuszy. Achilles wyznaczył więc swojego byłego ucznia jako cel bractwa. Następnie asasyni postanowili odzyskać Manuskrypt. Z tego powodu Liam i Kesegowaase przypuścili atak na Albany. Tam, ten drugi został zamordowany przez Shaya, ale Liamowi udało się odebrać templariuszom Manuskrypt i przekazać go Achillesowi.

W 1759 roku szala zwycięstwa w trwającej już pięć lat wojnie siedmioletniej zaczęła się przechylać na stronę Brytyjczyków i wspierających ich templariuszy. Tymczasem asasyni walczący po stronie Francuzów stracili już większość swoich ludzi. Mimo to Hope z pomocą Benjamina Franklina po raz kolejny udało się uruchomić Puzdro. Tym razem wskazywało ono, że świątynia Prekursorów znajduje się w Arktyce.

Haytham strzela Achillesowi w nogę

Achilles i Liam udali się tam ostatecznie w 1760 roku. Gdy już dotarli, weszli do świątyni i odnaleźli Fragment Edenu. Gdy Liam chciał go dotknąć, Achilles powstrzymał go, zauważając, że Shay miał jednak rację z tym, że świątynia wcale nie zawiera Rajskich Jabłek. Wtedy do pomieszczenia weszli były asasyn Cormac i templariusz wielki mistrz Haytham Kenway. Shay powiedział wtedy Achillesowi, że tego wszystkiego można było uniknąć. Mimo to Liam rzekł, że Cormac jest zdrajcą i musi umrzeć. Następnie wyjął pistolet, by zastrzelić byłego przyjaciela, ale powstrzymał go Achilles, który przez przypadek popchnął go na artefakt, który doprowadził wtedy do kolejnego trzęsienia ziemi. Achilles i Haytham zdołali uciec przed zawaleniem. Gdy obaj dotarli na brzeg, zaczęli ze sobą walczyć. Templariusz okazał się lepszy i gdy już miał zadać leżącemu Achillesowi śmiertelny cios, powstrzymał go Shay, który wcześniej stoczył zwycięską walkę z Liamem. Cormac powiedział Haythamowi, że Achilles to teraz mentor bez uczniów, więc nie jest już groźny, a po za tym wie już do czego mogą doprowadzić Fragmenty Edenu, dzięki czemu może przekazać tą informację innym asasynom, którzy bez niego mogliby dalej poszukiwać świątyń Prekursorów. Haytham dał się przekonać swemu podwładnemu, ale mimo to wyjął pistolet i strzelił Achillesowi w nogę, paraliżując go.

Wkrótce potem ranny Achilles powrócił do swej posiadłości i mieszkał w niej samotnie przez dziewięć lat, podczas gdy templariusze przejmowali władzę nad koloniami.

Poznanie Ratonhnhaké:tona i odrodzenie bractwa

Achilles powala Connora

W 1769 roku Achillesa odwiedził Ratonhnhaké:ton, młody Kanien'keha:ka, prosząc o trening. Achilles ozięble odmówił i odprawił chłopca. Ratonhnhaké:ton jednakże postanowił przespać noc w przyległych do posiadłości stajniach i rano znów spróbować szczęścia pukając do drzwi Achillesa. Achilles znów odmówił, krzycząc na Ratonhnhaké:tona by odszedł, zmuszając w ten sposób Ratonhnhaké:ton by nie próbować posunąć się aż do prób wejścia do posiadłości przez balkon, lecz Achilles nie dał się zaskoczyć i powalił chłopca na ziemię przy pomocy swojej laski i ostrzegł go by lepiej się poddał lub skończył martwy.

Achilles i Connor w posiadłości

Załamany Ratonhnhaké:ton wyszedł i ponownie zaplanował, że zanocuje w stajni. W nocy podsłuchał bandytów, którzy planowali obrabować Achillesa. Ratonhnhaké:ton natychmiast rzucił się do walki, broniąc posiadłość Achillesa walczył dzielnie z bandytami, ale został powalony, jednak Achilles rozumiejąc swój błąd uratował chłopaka zabijając pozostałych rabusiów. Po pozbyciu się ciał Achilles w końcu pozwolił Ratonhnhaké:tonowi wejść do środka posiadłości, gdzie Ratonhnhaké:ton tłumaczy mu, że został tu skierowany przez "ducha" by go odnaleźć. Achilles w zamian wyjawił mu naturę walki pomiędzy bractwem asasynów i zakonem templariuszy.

Achilles przy portretach templariuszy

W piwnicy Achilles pokazał listę konspiratorów templariuszy do których należeli: William Johnson, John Pitcairn, Thomas Hickey, Benjamin Church, Nicholas Biddle, Charles Lee i wielki mistrz Haytham Kenway, człowiek który był również ojcem Ratonhnhaké:tona. Achilles zgodził się trenować Ratonhnhaké:tona, pomóc mu zostać asasynem, by ostatecznie zabić templariuszy, chcących przejąć kontrolę nad koloniami.

Odbudowa Osady

Achilles i Connor przed odbudowanym tartakiem

Po sześciu miesiącach rygorystycznego fizycznego i psychicznego treningu Ratonhnhaké:ton razem z Achillesem wybrali się do Bostonu po materiały do odbudowy posiadłości. Na miejscu Achilles posłał Ratonhnhaké:tona do sklepu, nadając mu nieprzyciągające uwagi imię „Connor”, po swoim zmarłym synu. Niedługo po tym Achilles i Connor byli świadkami masakry bostońskiej wszczętej przez Haythama i Charlesa Lee. Connor próbował ją powstrzymać co spowodowało obarczenie go winą za masakrę i stał się poszukiwany. Po tym jak Achilles go zostawił, Connor dał radę zmniejszyć swój rozgłos z pomocą Samuela Adamsa i wrócić do posiadłości.

Achilles i Connor kontynuowali odbudowę posiadłości. Po trzech latach dalszych treningów i lekcji historii asasynów i templariuszy, okręt Aquila został odbudowany i gotowy do ponownej żeglugi. Po krótkim szkoleniu morskim Roberta Faulknera Connor powrócił do Achillesa, który w końcu oficjalnie powitał go w bractwie asasynów.

Polowanie na Williama Johnsona

Achilles pokazuje Connorowi strzałki z liną

Connor przywdział szaty asasyna, a następnie Achilles pokazał mu jak posługiwać się liną ze strzałką. Później do posiadłości przybył przyjaciel Connora, Kanen'tó:kon, który zawiadomił asasynów, że templariusz William Johnson, chce wykupić od Indian ich ziemię. Connor postanowił więc zabić go. Achilles poradził mu, by odszukał Samuela Adamsa.

Obrona Waszyngtona

Achilles i Connor przy portretach templariuszy

Connor kolejny raz powrócił do posiadłości, gdzie Achilles przedstawił mu Benjamina Tallmadge, współpracownika asasynów i szefa wywiadu armii kontynentalnej. Następnie on i Connor wyruszyli znaleźć i zabić Thomasa Hickey. Później Achilles brał udział w ratowaniu Connora, gdy ten został pojmany i prowadzony na szubienicę przez templariuszy.

Współpraca Connora i Haythama

Achilles i Connor na egzekucji

W trakcie następnych paru miesięcy Achilles i Connor oddalili się od siebie ze względu na różnicę zdań co do sposobu dalszego postepowania. Jednakże w końcu Connor przeprosił Achillesa za wcześniejsze gorzkie słowa, a ten ostrzegł go, by nie poddawał się bezmyślnie emocjom, które mogą go zwieść.

Ostatnie dni

W 1781 Achilles był już zbyt stary i przykuty do łóżka. Poprosił Connora by ten przyniósł mu jego szaty ukryte w jaskini pod posiadłością, ponieważ sam był zbyt słaby by tego dokonać. Connorowi się udaje, a Achilles tłumaczy mu, że szaty te należały wcześniej do kolonialnego asasyna Johna de la Tour, który przekazał je Achillesowi.

Connor z malowidłem Achillesa

W związku z wybuchem Wielkiego Pożaru w Nowym Jorku Achilles prosi Connora o odzyskanie obrazu ze spalonych szczątek jego domu w Nowym Jorku. Connor powraca, jednak Achilles decyduje nie odsłaniać i nie wieszać obrazu zanim nie nadejdzie odpowiedni czas.

Śmierć

Achilles wkrótce umiera we śnie. To Connor odkrywa ciało wraz z notatką adresowaną do niego. Achilles przeprosił w niej za to, że nigdy porządnie się z nim nie pożegnał, ale podziękował Connorowi za jego wiarę w Bractwo i jego misję. Achilles wyraził również dumę i wdzięczność w stworzoną przez Connora społeczność Osady, dającą mu nadzieję na przyszłość Ameryki i jej ludzi.

Connor przy martwym Achillesie

Pogrzeb miał miejsce na wzgórzu za Posiadłością z widokiem na morze, obok nagrobków jego żony i syna. Na pogrzebie zjawili się mieszkańcy Osady. Kiedy inni kładli kwiaty na trumnie, Connor położył pióro symbolizujące ich więź jako asasynów.

Connor odziedziczył szaty Achillesa, powiesił portret jego rodziny na ścianie posiadłości i odwiedzał później grób Achillesa mając nadzieję, że ten odnalazł spokój i że jeszcze kiedyś się spotkają.

Osobowość

W wyniku utraty swojej rodziny oraz upadku bractwa asasynów pod jego rządami, Achilles stracił swoją wolę walki i pozostał bez złudzeń dotyczących misji asasynów. Przy pierwszym spotkaniu i treningach z Ratonhnhaké:tonem Achilles był surowy, niewrażliwy i łatwo wpadał w gniew. Nie wahał się upominać, zniechęcać i poprawiać swojego naiwnego ucznia.

Connor posiada bardzo romantyczną i wyidealizowaną wizję asasynów i ich misji, wierząc, że pokonanie templariuszy da wolność całej ludzkości. Wizja ta stała w mocnym kontraście do stoickiego i mocno cynicznego, jednak realistycznego podejścia Achillesa. Przez to Achilles często pouczał Connora, ostrzegając go że poglądy i czyny, mimo że w założeniu szlachetne, mogą być błędne i potencjalnie niebezpieczne. Connor nie zgadzał się z nim i to doprowadzało do krytycznych utarczek między nimi od czasu do czasu.

Mimo to Achilles nie był bez serca i prawdziwie troszczył się o Connora, będąc dumnym z jego osiągnięć. Achilles stał się dla niego namiastką ojca i mentorem, mając duży wpływ na jego życie oraz historię kolonii. Przez lata Achilles przyglądał się jak Osada rozkwita dając mu cień nadziei na przyszłość Ameryki.

Ciekawostki

• W Assassin's Creed III Achilles kulał na lewą nogę, natomiast w Assassin's Creed: Rogue, pod koniec gry, widać, jak Haytham strzelił mu w prawą nogę;
• Był pochodzenia brytyjskiego i karaibskiego;
• Achilles razem z żoną Abigail mieli syna Connora, po którym podczas szkolenia Ratohnhake'ton otrzymuje swoje nowe imię;
• Domostwo Davenporta zawiera groby członków jego rodziny, Abigail i Connora Davenportów;
• W posiadłości Davenporta Connor może grać w Fanaronę z Achillesem. Po jego śmierci, w roli przeciwnika zastępuje go Timothy;
• Przezwisko Achillesa „Starzec ze Wzgórza” nawiązuje do przydomku innego Mentora Bractwa, Rashida ad-Dina Sinana zwanego „Starcem z Gór”;
• Achilles i Altaïr są do siebie podobni: obaj zmarli będąc już starszymi Mentorami , siedząc na krześle i trzymając coś w dłoniach;
• Podobnie jak Aveline posiada dziób z przodu kapelusza;
• Jego imię pochodzi z mitycznego herosa, który był nieśmiertelny poza piętą jako słaby punkt oraz, z której po jego śmierci w wojnie trojańskiej wzięła się nazwa ,, ścięgno Achillesa '' oraz wyrażenie ,,pięta achillesowa''.
• Żołnierze są podobnie ubrani jak Achilles z Assassin's Creed III podczas misji Aveline z Connorem w Nowym Yorku w Assassin's Creed Liberation.
• W Assassin's Creed III po zakończeniu 4 sekwencji wspomnień Matka Plemienna w rozmowie z Connorem mówi, że kiedyś pomógł jego matce. Prawdopodobnie chodzi o to, że ją trenował, gdyż Kaniehtí:io wykonuje skok wiary, lecz później w grze nic już na ten temat nie jest mówionę.