Jennifer Scott (1713 – 1804) – córka Edwarda Kenwaya i Caroline Scott, przyrodnia siostra Haythama Kenwaya i ciotka Ratonhnhaké:tona.
Biografia[]
Dzieciństwo[]
Podczas podróży ojca na Karaiby Jenny mieszkała z matką w Walii. Urodzona po odejściu ojca, Jenny nie znała Edwarda, ale po śmierci matki w 1720, przygotowała się do podróży na Inaguę, aby z nim być. Po powrocie do Anglii, Jenny zamieszkała z ojcem, jego drugą żoną Tessą Stephenson-Oakley i ich synem na Queen Anne's Square w dzielnicy Bloomsbury w Londynie.
Życie w Londynie[]
Była znana przez szlachciców z Londynu z powodu wielkiej urody. Była przeciwna szkoleniu brata na asasyna i w rezultacie często była zimna dla Haythama i szydziła z planów ojca – ślubu z Reginaldem Birchem, jednego z zarządców nieruchomości Kenwayów. Jenny odkryła, że Birch był templariuszem i poinformowała o tym ojca. 3 grudnia pięciu najemników porwało ją po szturmie na dom, zabijając ojca i zabierając jego dziennik. Jenny została sprzedana handlarzom niewolników z Imperium Osmańskiego, a Reginald zrzucił winę za przestępstwo na kamerdynera Edwarda – Jacka Digweeda i biorąc Haythama pod swoje skrzydła.
Niewola[]
Jenny stała się konkubiną w pałacu Topkapı i w 1757, potem została wywieziona do Damaszku, by służyć gubernatorowi osmańskiemu, As'adowi Pasha al-Azmowi. Jednakże, ponieważ Jenny miała ponad czterdzieści lat, była za stara na konkubinę i pracowała jako służka. Ostatecznie Haytham i jego wierny przyjaciel, Jim Holden, przeniknęli do pałacu, aby znaleźć ją i uratować. Po poinformowaniu Haythama, że Birch zabił ich ojca, zaatakowali jego pałac koło Troyes we Francji. Jennifer zaatakował Bircha w jego biurze, a mimo że trzymał jej nóż na gardle, udało jej się rzucić go na miecz Haythama, wbity w drzwi, zabijając go.
Późniejsze życie[]
Potem Jenny wróciła na Queen Anne's Square. Utrzymywała kontakt z Haythamem, ale nic więcej między nimi się nie wydarzyło. W kwietniu 1788 roku jednak została odwiedzona przez Élise de la Serre podającą się za Yvonne Albertine oraz jej służącą Hélène, wysłanymi do jej posiadłości w celu odnalezienia listów Haythama Kenwaya do Jennifer, które wysłał, będąc jeszcze wielkim mistrzem kolonialnego rytu templariuszy. Jennifer odkryła jednak prawdziwą tożsamość Élise. Najpierw ją zastraszyła, ale później dobrowolnie oddała listy, licząc na wyłączenie jej z konfliktu asasynów z templariuszami oraz w nadziei, że po ich przeczytaniu Élise zobaczy, że walka ta nie ma sensu. Wręczyła templariuszce także mały krzyż templariuszy, który wysłał jej Haytham. Do swojej śmierci, która nastąpiła w 1805 roku, optowała za zjednoczeniem asasynów i templariuszy.