Rekruci – członkowie zakonu asasynów, którzy szkolili się, by zostać pełnoprawnymi asasynami. Byli zależni od mentorów oraz musieli przejść przez kilka rang, podczas swojego szkolenia. Początkową rangą był nowicjusz w średniowieczu, we włoskim renesansie recluta (pachołek).
Historia[]
Późne średniowiecze[]
- „Pewnego dnia będę miał dziecko – taki jest zwyczaj naszego Zakonu. I nie popełnię tego samego błędu. I nie popełni go nikt, kto zowie się asasynem. Będzie nam wolno kochać nasze dzieci – i być przez nie kochanymi. Al Mualim uważał, że takie więzi osłabiłyby nas – spowodowałyby, że się załamiemy w chwili zagrożenia życia. Lecz jeśli walczymy w słusznej sprawie, miłość ułatwi takie poświęcenie, bo będziemy robić to dla tych, których kochamy.”
- ―Altaïr w kodeksie o zwyczajach średniowiecznego zakonu.[src]
W późnym średniowieczu, na terenie Lewantu, istniała forteca asasynów, w której zwykle rekrutami były dzieci asasynów. Jednakże ich tradycja nie pozwalała wytworzyć rodzicom więzi z dzieckiem, gdyż to mogło się kiedyś okazać ich słabą stroną. Tak więc, dziecko było od najmłodszych lat szkolone przez mentorów, nigdy nie doświadczając rodzicielskiej miłości, lecz szybko poznając trudy tego życia. Przykładem takich rekrutów byli Altaïr Ibn-La'Ahad i Abbas Sofian, obaj stracili rodziców w młodym wieku, obaj trenowali od najmłodszych lat. Pierwszy z nich szybko stał się mistrzem, a drugi potrzebował trochę czasu.
Podczas ich żywota, twierdza w Masjafie została kilka razy zaatakowana, a pierwszy raz przez Saladyna i jego Saracenów w 1176, kiedy to ojciec Abbasa, Ahmed został pojmany przez najeźdźców jako szpieg, a ojciec Altaïra, Umar oddał swoje życie, by go ratować. Uratowany nie mógł zaakceptować tego poświęcenia, więc wyznał młodemu synowi Umara, że to przez niego jego ojciec zginął, po czym na oczach dziecka popełnił samobójstwo.
W roku 1189, twierdza w Masjafie została ponownie najechana, lecz tym razem przez krzyżowców pod dowództwem Harasa, byłego rekruta tamtejszej części zakonu. Ponownie w obronie przed oblężeniem brali udział Altaïr i Abbas, z czego ten pierwszy uratował tamtejszego mentora, Al Mualima z rąk krzyżowców i zabił ich dowódcę. W tym oblężeniu walczyło wielu rekrutów zakonu.
Następnym atakiem był najazd templariuszy w 1191 roku, kiedy to Robert de Sable, ówczesny mistrz zakonu rycerzy świątyni, przeprowadził atak na twierdzę, próbując odzyskać pradawny artefakt zwany Fragmentem Edenu czy też Rajskim Jabłkiem. Nie udało mu się go zdobyć, po czym został zmuszony do wycofania swoich wojsk z terenu twierdzy, dzięki rekrutom, którzy "byli gotowi poświęcić swoje życie za zakon, gdyż oczekiwali nagród, które niesie ze sobą śmierć".
Artefakt wyrządził jeszcze więcej szkód w lewantyńskim zakonie asasynów. Jeszcze w tym samym roku, tj. 1191, Al Mualim użył Rajskiego Jabłka, kiedy to okazał swoje prawdziwe oblicze, czyli oblicze podwójnego agenta, gotowego zdradzić obydwie strony dla własnych korzyści. Wykorzystał możliwości artefaktu, by podporządkować sobie mieszkańców Masjafu, w tym także rekrutów zakonu. Na jego drodze stanął Altaïr, który powstrzymał go i objął jego rangę mentora zakonu. Wykorzystał możliwości Rajskiego Jabłka, by dokonać reformacji zakonu, co i tak zostało później zaniechane, gdy został on wygnany z Masjafu na 20 lat, a rządy objął Abbas. Tak czy inaczej, Altaïr zdołał powrócić po tych dwóch dekadach banicji i ponownie objął rangę mentora, rządząc dobrze do końca swych dni.
Włoski renesans[]
- Ezio: „Machiavelli, żeby wygrać tę wojnę, musimy mieć lojalnych żołnierzy. Rekrutując wrogów państwa, damy oręż tym, których rozbroił Borgia.”
- Niccolò: „Idź więc. Zdobądź naszych pierwszych rekrutów.”
- ―Ezio postanawia rozpocząć rekrutowanie nowicjuszy[src]
Ezio werbuje nowego rekruta
Widząc, jak bardzo templariusze zawładnęli Rzymem oraz jak bardzo gnębili biedniejszych mieszkańców miasta, a także zważając na małą aktywność zakonu w tamtejszych dzielnicach, florencki asasyn, Ezio Auditore wraz ze swoim przyjacielem, ówczesnym mentorem zakonu, Niccolò Machiavellim, postanowił zacząć werbować ludzi. Jego rekrutami byli właśnie prześladowani mieszkańcy biedniejszych części miasta. Wtedy też otrzymywali oni rangę pachołka i swoimi działaniami, tj. jeżdżeniem na misje czy reagowaniem na wezwanie ich mentora, zdobywali doświadczenie, które niosło za sobą wiedzę, co pozwalało wkroczyć im na wyższy poziom wtajemniczenia w sprawach bractwa.
Rekruci pomagają Ezio w koloseum na przedstawieniu "Pasji"
Bazą rzymskiego bractwa była Isola Tiberina, gdzie rekruci zdobywali wiedzę filozoficzną oraz naukową czy też szkolili się fizycznie. Tam też mieszkał Ezio Auditore da Firenze, który w 1503 roku został mianowany mentorem zakonu, dzięki swym działaniom na rzecz jego odbudowy i zdobycia dla niego wpływów. Rekruci brali czynny udział w pozbawieniu władzy Cesare Borgii, walcząc na terenie Koloseum z jego wojskami, czy pomagając Ezio zabić Micheletto Corellę. Przebrali się wtedy za żołnierzy ze starożytnego Rzymu, by wtopić się w tłum podczas przedstawienia "Pasji".
Osmański renesans[]
.png){kind=link}
Ezio werbuje rekruta
Ezio Auditore w roku 1511 opuścił rzymskie bractwo asasynów, by wyruszyć do Masjafu, w celu odnalezienia wiedzy ukrytej pod tamtejszą niegdyś należącą do asasynów twierdzą. Jednakże, najpierw musiał zdobyć do niej klucze, więc wybrał się do pobliskiego miasta, tj. Konstantynopola, by zdobyć jakiś trop. Pomógł mu w tym Sulejman Wspaniały, Sofia Sartor oraz osmański mentor asasynów, Yusuf Tazim. Ezio odnowił wpływy zakonu w Konstantynopolu, wytrenował wielu rekrutów, mianował kilku z nich mistrzami danej dzielnicy oraz wzywał w razie potrzeby, jak np. szturmu na port Teodozjusza. Po śmierci Yusufa, Ezio mianował jednego z mistrzów dzielnic nowym osmańskim mentorem, po czym opuścił teren Konstantynopola już nigdy tam nie wracając. Pewien rekrut w tamtejszego bractwa polował na swoich sprzymierzeńców. Vali cel Tradat zdradził swój zakon dlatego, że nie mogli oni pomóc jego ojczyźnie.
Złota era piractwa[]
Podczas trwania złotej ery piractwa, asasyni także werbowali rekrutów, wielu piratów należało do ich szeregów, jak np. Mary Read, Adéwalé czy też Edward Kenway. Brali oni czynny udział w walce z zakonem templariuszy, do których także należało kilku piratów, jak np. Benjamin Hornigold. Asasyni zdołali odnowić swoje wpływy na Karaibach, zabezpieczając Obserwatorium.
Wojna siedmioletnia i Amerykańska Rewolucja[]
Shay walczący z rekrutem asasynów
Shay zabija asasyna
W drugiej połowie XVIII wieku amerykańskie bractwo asasynów powoli utraciło swoje wpływy z powodu zdradzieckiej działalności byłego rekruta, Shaya Cormaca, który po zobaczeniu na własne oczy skutków naruszenia świątyni Prekursorów, a mianowicie przeżył wielkie trzęsienie ziemi, które zniszczyło ponad połowę miasta. Po tym wydarzeniu, Shay zaczął wątpić w dobre intencje zakonu i coraz bardziej rozmyślał nad intencjami templariuszy. Gdy chciał powstrzymać swojego mentora, Achillesa Davenporta, przed znalezieniem i naruszeniem większej ilości takich miejsc, został obwołany zdrajcą oraz zmuszony do skoczenia z klifu, co miało spowodować jego śmierć. Został jednakże uratowany przez pewną rodzinę, których syn był kiedyś templariuszem. By się im odwdzięczyć, przyłączył się do sprawy templariuszy, obniżając wpływy asasynów w 13 koloniach brytyjskich, zabijając wielu wpływowych asasynów i ostatecznie zmuszając Achillesa do zawieszenia swojej działalności w bractwie i osadzenia się w pewnym domostwie nieopodal Nowego Jorku.
Ratonhnhaké:ton werbuje Duncana
Achilles we własnej osobie nie powrócił do czynnej działalności w zakonie asasynów, lecz zdołał wyszkolić jednego Indianina, Ratonhnhaké:tona, który rekrutował niektórych ludzi, których działalność nie odpowiadała armii brytyjskiej. Jego pierwszym rekrutem był Stephane Chapeau, który pomógł asasynowi w obniżeniu wpływów i zlikwidowania jednego z ważniejszych templariuszy, Williama Johnsona. Następnie zwerbowani zostali: Duncan Little, Clipper Wilkinson, Deborah Carter, Jamie Colley i Jacob Zenger. Tak samo, jak rekruci Ezio, byli oni zależni od mentora, w tym przypadku Ratonhnhaké:tona. Musieli reagować na wezwanie wsparcia czy też wyruszać na misje. Raz brali czynny udział w uratowaniu swojego mentora, którego prowadzono na szubienicę.
Wielka Rewolucja Francuska[]
Na terenie osiemnastowiecznej Francji działało bractwo asasynów, które utrzymywało się tam od czasów uwięzienia Jakuba de Molaya. Kilku wysoko-postawionych rangą asasynów należało do rady, która urzędowała w kryjówce pod Île de la Cité. Przed ich oczyma odbywała się rekrutacja. Każdy nowy członek musiał stawić się przed radą, wypić pewien napój halucynogenny, który ma uwydatnić u rekruta jego osobiste cele czy priorytety, po czym wprowadzają go do sprawy zakonu. Każde jego działanie musiało być konsultowane z radą oraz nadzorowane przez któregoś z mentorów. Sam Arno przez swoje działania, które miały na celu współpracę z Elise de la Serre, córką mistrza templariuszy, został wydalony z bractwa.
Czasy współczesne[]
W XXI. wieku, asasyni gromadzili się w kryjówkach, mieszkając tam w kilkuosobowych rodzinach, których dzieci były rekrutami. Trenowano je od najmłodszych lat, stosując bardzo rygorystyczne zasady, jak np. pobudka o bardzo wczesnej porze, przygotowanie do dnia, ciężki trening do zmierzchu i potem odpoczynek. Zdarzali się także rekruci nieurodzeni w bractwie, jak np. Shaun Hastings czy Daniel Cross, którzy trafili do zakonu ze względu na ich wcześniejsze zetknięcie się z templariuszami. Daniel doprowadził swoimi działaniami do czystki asasynów, gdyż zdradził swój zakon, a Shaun pomagał Desmondowi Milesowi w wypełnianiu jego przeznaczenia. Jakiś czas później, bractwo zaczęło rekrutować "wtyki" w placówkach Abstergo Industries, firmy należącej do ich wrogów, mając na celu wyprzedzenie ich w znalezieniu Fragmentów Edenu i osoby zwanej Mędrcem.
Działanie[]
Ezio wzywa rzymskich rekrutów
Podczas swych misji, Ezio mógł wezwać do sześciu rekrutów na raz, rozkazując im likwidację celu, bądź wspomaganie go w walce. Często wysyłał ich na różne misje, wypełniając które asasyni zdobywali kolejny poziom wtajemniczenia w bractwie. By zdobyć rekruta, wpierw musiał zniszczyć wieżę Borgiów, by obniżyć wpływy papieskiej rodziny w Rzymie. Wtedy, rekrutował uratowanych przez siebie ludzi, którzy nieraz poświęcali swoje życie podczas wezwania, po czym Ezio mógł ich odpowiednio pożegnać.
Ezio wydaje rozkaz ataku osmańskim rekrutom
Tak samo jak w Rzymie, Ezio mógł wezwać do sześciu osmańskich rekrutów do pomocy, wydając im rozkaz ataku bądź likwidacji celu. Możliwym też było wysyłanie ich na różnego rodzaju misje na terenie otaczającym basen Morza Śródziemnego. Rekruci brali też udział w likwidowaniu agentów templariuszy, którzy działali na terenie Konstantynopola. Poprzez swoje działania, zdobywali wyższe poziomy wtajemniczenia, ostatecznie zostając pełnoprawnym asasynem, zostając także mistrzem dzielnicy.
Ezio dowodzi obroną kryjówki
Aktywność templariuszy w Konstantynopolu doprowadziła do zdobycia przez nich ogromnego wpływu na to miasto. Pozwoliło to im na tłumienie jakiejkolwiek większej aktywności asasynów na ich terenie, więc zaczęli atakować i przejmować ich kryjówki. Po przybyciu Ezio, asasyni zaczęli odzyskiwać wpływy w mieście, a podczas ataków templariuszy, mogli bronić kryjówek, mając mentora jako dowódcę oraz dostęp do różnych wynalazków, jak ogień grecki, którymi mogli zniszczyć poruszające się ogromne konstrukcje templariuszy.
_by_DarknessEyes23.png){kind=link}
Ikonki umiejętności rekrutów
Rekruci Ratonhnhaké:tona mogli wspomóc go na 7 różnych sposobów. Mogli zlikwidować wskazany cel, wywołać zamieszki, przebrać się za członków armii brytyjskiej i eskortować swojego mentora, zwabić cel, stanowić wsparcie za pomocą muszkietu, stworzyć zasadzkę czy ochraniać Ratonhnhaké:tona. Mogli też wyruszać na różne misje, wspierając Armię Kontynentalną podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.
Rangi[]
Rzymski renesans[]
| Poziom wtajemniczenia | Ranga |
|---|---|
| 1. | Relucta (Pachołek) |
| 2. | Servitore (Sługa) |
| 3. | Assistente (Terminator) |
| 4. | Milite (Czeladnik) |
| 5. | Discepolo (Najemnik) |
| 6. | Mercenario (Żołnierz) |
| 7. | Guerriero (Wojownik) |
| 8. | Veterano (Weteran) |
| 9. | Maestro (Mistrz) |
| 10. | Assassino (Asasyn) |
Osmański renesans[]
| Poziom wtajemniczenia | Ranga |
|---|---|
| 1. | Rekrut |
| 2. | Nowicjusz |
| 3. | Praktykant |
| 4. | Adept |
| 5. | Rabuś |
| 6. | Akolita |
| 7. | Najemnik |
| 8. | Wojownik |
| 9. | Weteran |
| 10. | Asasyn |
Rewolucja amerykańska[]
| Poziom wtajemniczenia | Ranga |
|---|---|
| 0. | Rekrut |
| 1. | Szeregowy |
| 2. | Kapral |
| 3. | Sierżant |
| 4. | Kadet |
| 5. | Porucznik |
| 6. | Kapitan |
| 7. | Major |
| 8. | Pułkownik |
| 9. | Generał |
| 10. | Feldmarszałek |
| 11. | Asasyn |
XVIII-wieczna Francja[]
| Poziom wtajemniczenia | Ranga |
|---|---|
| 1. | Rekrut |
| 2. | Doświadczony rekrut |
| 3. | Elitarny rekrut |
| 4. | Nowicjusz |
| 5. | Doświadczony nowicjusz |
| 6. | Elitarny nowicjusz |
| 7. | Uczeń |
| 8. | Doświadczony uczeń |
| 9. | Elitarny uczeń |
| 10. | Adept |
| 11. | Doświadczony adept |
| 12. | Elitarny adept |
| 13. | Żołnierz |
| 14. | Doświadczony żołnierz |
| 15. | Elitarny żołnierz |
| 16. | Najemnik |
| 17. | Doświadczony najemnik |
| 18. | Elitarny najemnik |
| 19. | Wojownik |
| 20. | Doświadczony wojownik |
| 21. | Elitarny wojownik |
| 22. | Czempion |
| 23. | Doświadczony czempion |
| 24. | Elitarny czempion |
| 25. | Asasyn |