- „To templariusze. Lee. Ta wielka szycha, Haytham. Mają pieniądze. Mają władzę. To dlatego z nimi trzymałem. I TYLKO dlatego. (...) Płacili mi, więc się na to godziłem. Nie pytałem po co, kto i dlaczego. Nie obchodziło mnie to.”
- ―Thomas Hickey[src]
Thomas Hickey (ur. ?; zm. 28 czerwca 1776 w Nowym Jorku) – członek zakonu templariuszy. Służył w armii brytyjskiej, lecz później dołączył do Armii Kontynentalnej, w której służył podczas rewolucji amerykańskiej.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Hickey urodził się w Irlandii i służył w armii brytyjskiej. W 1752 roku wyjechał do Bostonu i wkrótce został mianowany osobistym wartownikiem Williama Johnsona. Obaj w tym samym czasie zostali wprowadzeni do zakonu templariuszy przez Lawrence'a Waszyngtona.
Początki w zakonie[]
Johnson i Hickey spotkali Haythama Kenwaya podczas jego misji znalezienia terenu prekursorów. Szpiedzy Thomasa nie byli w stanie znaleźć żadnych wskazówek. Johnson wysłał Haythama, Charlesa Lee i Thomasa, by odzyskali jego szkatułkę dotyczącą plemienia Kanien'kehá:ka.W tym celu wybrali się na teren należący do bandytów. Szybko odzyskali przedmiot i wrócili do tawerny Green Dragon.
Thomas Hickey uczestniczył też w zwerbowaniu Johna Pitcairna i Benjamina Churcha oraz infiltrowania fortu Silasa Thatchera.
Spisek przeciwko Waszyngtonowi i śmierć[]
- „I na co było zgrywać bohatera, co? Ty i ten cały Juruś. Teraz zobaczycie, co was czeka: sosnowa jesionka i tyle.”
- ―Thomas Hickey, prowadząc Ratonhnhaké:tona na szubienicę.[src]
W 1776 roku Benjamin Tallmadge, poinformował asasyna Ratonhnhaké:tona o spisku templariuszy, dzięki któremu mogliby się pozbyć głównodowodzącego, Jerzego Waszyngtona. Ratonhnhaké:ton dowiedział się także, że Hickey jest szefem gangu fałszerzy, który działa w Nowym Jorku. Asasyn bez trudu go odnalazł, jednakże w wyniku nieporozumienia, został on uznany za wspólnika Thomasa.
Obaj trafili do więzienia Bridewell. Za pomocą templariuszy, Hickey został przeniesiony do celi dla ważnych więźniów, z dala od Ratonhnhaké:tona. Asasyna to jednak nie zniechęciło, gdyż za pomocą Masona Weemsa pewnej nocy zakradł się do celi Thomasa. Ten tam na niego czekał wraz z Charlesem Lee. Ogłuszyli asasyna i zamknęli go w celi.
Dwudziestego ósmego czerwca 1776 roku, Ratonhnhaké:ton został zabrany przez Hickeya na egzekucję, którą asasyn przeżył. Uratowali go jego rekruci, pod dowództwem Achillesa Davenporta. Ratonhnhaké:ton wziął swój tomahawk i pobiegł za uciekającym Hickey'em, odbierając mu życie, lecz nie sprawiło to, by Waszyngton stał się bezpieczniejszy.
Ostatnie słowa[]
- Thomas: Cholera. I myślałem, że pociągnę jeszcze chociaż jeden dzień. Szkoda.
- Ratonhnhaké:ton: Chcę odpowiedzi. Po co Johnson chciał odkupić ziemię od mego ludu? Czemu Pitcairn wziął na cel Adamsa i Hancocka? Czemu miało służyć zamordowanie Waszyngtona? Dlaczego wasz zakon wspiera Brytyjczyków?
- Thomas: A skąd mam niby wiedzieć? To templariusze. Lee. Ta wielka szycha, Haytham. Mają pieniądze. Mają władzę. To dlatego z nimi trzymałem. I TYLKO dlatego. Och, jasne, pewnie mają też jakąś tam swoją wizję. Ale nie dałbym za nią złamanego funta. Wciąż powtarzają śpiewkę o ludzkości i jej kłopotach. Płodzą swoje plany i zastawiają własne sidła, nie zawracając sobie mną głowy. Płacili mi, więc się na to godziłem. Nie pytałem po co, kto i dlaczego. Nie obchodziło mnie to.
- Ratonhnhaké:ton: Przystałeś do ludzi, którzy chcieli ograbić nas z naszego człowieczeństwa tylko i wyłączenie dla zysku?
- Thomas: A liczy się coś oprócz niego? Nie jestem tak naiwnym głupcem, żeby poświęcać wszystko dla jakiegoś celu. I co TO w ogóle jest cel? Kupisz coś za niego? Nie patrz tak na mnie. Różnimy się! Ty jesteś ślepym głupcem, który ugania się za motylkami. Ja zaś jestem facetem, dla którego liczy się kufel w jednej i jędrny cycek w drugiej ręce. Rzecz w tym, chłopcze, że ja mam to, czego pragnę. Albo raczej miałem. A ty? Ty zawsze wychodzisz z pustymi rękami.
Galeria[]
