Octavian de Valois (1448 – 1503) – baron Valois, członek zakonu templariuszy oraz generał francuskich i papieskich armii służącym Cesare Borgii. Jego siły pomagały umacniać wpływy Cesare w Rzymie.
Biografia[]
W 1498 roku odległy kuzyn Octaviana, świeżo koronowany na króla Ludwik XII, przydzielił mu dowodzenie nad kampanią w Italii, jednakże Octavian nie miał doświadczenia wojennego, bo dopiero ukończył formalny trening. Mimo tego zaakceptował tę odpowiedzialność.
Następnego roku Octavian spotkał Cesare i Juana Borgiów na francuskim dworze. Ta dwójka była tam, by zalecać się do przyszłej żony Cesare, Charlotty z Albret. Miesiąc później Octavian pojechał z Borgiami do Italii, myśląc, że zostanie jej władcą, gdy rozgromi opozycję.
W styczniu 1500 towarzyszył Cesare, Lukrecji i armii templariuszy w oblężeniu Monteriggioni, które miało na celu zniszczenie zakonu asasynów i zabicie Ezio Auditore. Kiedy żołnierze zdobyli mury, Cesare, Octavian i inni weszli do miasta z zakładnikami: Cateriną Sforzą i ledwo żywym Mario Auditore. Cesare wziął od Octaviana pistolet zbudowany przez Leonarda da Vinci i strzelił Mario w głowę.
W 1500 roku Octaviana widziano w stajni w Zamku Św. Anioła, gdzie razem z Cesare, Micheletto i Juanem Borgia Starszym brał udział w spotkaniu. Zakwestionował rozkaz Cesare, pytając o Watykan, ale Cesare powiedział mu, żeby się nie martwił.
W 1503 roku Ezio Auditore doszedł do wniosku, że Valois musi zginąć, żeby Cesare stracił pomoc armii francuskiej. Po zabiciu Juana szukał pomocy u Bartolomeo d’Alviano, przywódcy najemników i członka zakonu asasynów. Po odparciu niespodziewanego ataku Francuzów, Bartolomeo został przywołany przez Octaviana.
Gdy Valois zażądał jego natychmiastowego poddania się, Bartolomeo gniewnie odmówił. Po wymianie wyzwisk i obelg, Valois wyjawił, że żona d'Alviano, Pantasilea została porwana przez jego ludzi i ponownie zażądał od przeciwnika poddania się przed świtem. Przyrzekł wypuścić kobietę, gdy tylko Bartolomeo wejdzie do jego obozu nieuzbrojony. Wtedy baron i jego żołnierze odeszli.
.png){kind=link}
Octavian strzela do Ezio
Bartolomeo i Ezio szybko wymyślili plan kradzieży francuskich mundurów, w tym samego kapitana straży, oraz wejścia do obozu Barona w przebraniu, z d'Alviano jako więźniem. Gdy byli już w środku, Bartolomeo zmierzył się z Baronem.
Octavian, z Pantasileą za plecami, powitał Bartolomeo kpiąco. Ten, zdenerwowany, domagał się jej wypuszczenia. Baron próbował kontynuować obelgi, mówiąc, że Bartolomeo nie jest godzien swoich tytułów. Jednak najemnik odparł wyzwiska, mówiąc, że w przeciwieństwie do niego jest wart swojej ceny. To dogłębnie obraziło Octaviana.
Wtedy Bartolomeo zaczął mówić o szlachetności i o tym, jak się ją zdobywa: poprzez walkę na czele ludzi, nie przez porywanie kobiet. Jeszcze raz zażądał wypuszczenia żony. Gdy Octavian wycelował lufę w jej głowę, Ezio wystrzelił z ukrytego pistoletu, dając najemnikom sygnał do ataku. Wszyscy zaczęli ze sobą walczyć. Octavianowi udało się uciec z Pantasileą w bezpieczne miejsce i prawie postrzelić Ezio. Zagroził , że zabije kobietę, gdy tylko Ezio się zbliży. Mimo to Asasynowi udało się uniknąć piechurów i zaatakować barona z powietrza. Przed śmiercią Octavian powiedział Ezio, że pragnął tylko szacunku, a ten odpowiedział, że na szacunek trzeba sobie zapracować.
Ostatnie słowa[]
.png){kind=link}
Śmierć Octaviana
- Octavian: Pragnąłem tylko szacunku.
- Ezio: Na szacunek trzeba zasłużyć, nie można go odziedziczyć ani kupić.
- Octavian: Teraz to rozumiem. Potrzebuję więcej czasu...
- Ezio: Che tu sia pari nella morte. (Śmierć nie zna stanu ni urzędu.) Requiescat in Pace. (Spoczywaj w pokoju.)
Ciekawostki[]
- W książce „Assassin’s Creed: Bractwo” to Octavian strzela do Ezio podczas oblężenia Monteriggioni, podczas gdy w grze robią to arkebuzerzy;
- W książce jego imię pisze się Octavien, przez ”e”;
- W grze postacie nigdy nie odnoszą się do niego i o nim po imieniu, używając tylko tytułu lub nazwiska;
- Octaviana można łatwo zabić poprzez sprint w jego kierunku, bez wdawania się w walkę, i szybki strzał z pistoletu lub kuszy. Zanim żołnierze lub Octavian zauważą Ezio, wystarczy mu czasu na wycelowanie i strzał.