Assassin's Creed Wiki
Advertisement
Assassin's Creed Wiki
„Stanowimy jedność. Powinniśmy dzielić się bólem porażki tak samo, jak chwałą zwycięstwa. W ten sposób stajemy się sobie bliżsi. Silniejsi.”
―Malik Al-Sayf o zajściu w Świątyni Salomona[src]

Malik Al-Sayf (arab. مالک السیف ur.1165 w Masjafie, zm. 12 września 1227 tamże) – Rafiq rywalizujący z Altaïrem. Przywódca biura asasynów w Jerozolimie w 1191 r., starszy brat Kadara i ojciec Tazima.

Biografia[]

Wczesne życie[]

Malik urodził się w bractwie asasynów w roku 1165, był synem Faheem Al-Sayfa. Szkolony od najmłodszego wieku, udało mu się zdobyć wysoką rangę w zakonie dopiero w 1191.

Poszukiwanie Jabłka[]

Malik wraz ze swoim bratem Kadarem i Altaïrem wyruszają do Świątyni Salomona, by zdobyć dla Al Mualima Skarb. Ostrzega Altaïra, by nie łamać zasad, nie zabijać niewinnych i działać dyskretnie, ale mimo to Altaïr rozpoczyna walkę z przebywającymi tam templariuszami. Malik w tej walce zostaje ranny, jednak wygrywa i zdobywa Skarb dla Mistrza. Niestety, jego brat ginie, czego Malik nie może Altaïrowi darować. Po powrocie do Masjafu widać, że mocno krwawi. Później musiał mieć amputowaną rękę.

Praca jako kierownik Biura[]

Po tym wydarzeniu został szefem biura asasynów w Jerozolimie. Kiedy Altaïr po raz pierwszy odwiedza jego biuro, nie kryje swej nienawiści. Nie chce mu pomagać, ale wie, że musi. Nie szczędzi Altaïrowi złośliwości. Nawet po tym, jak misja jego zakończyła się sukcesem, Malik jest niezadowolony, że Altaïr nie potrafił zabić Talala po cichu i że całe miasto o tym się dowiedziało niemal od razu.

Podczas drugiego spotkania z Altaïrem Malik nieco łagodnieje słysząc, że bohater prosi o pomoc, a nie żąda jej. Jest też zadowolony, że postąpił jak prawdziwy asasyn, ale nie chwali go, uważając, że nie zasłużył na to za samo wykonywanie poleceń.

Ostatnie spotkanie Altaïra z Malikiem w Jerozolimie wygląda zupełnie inaczej. Malik już nie prawi złośliwości, zaczyna doceniać pracę Altaïra, którego nazywa przyjacielem. Altaïr w końcu zdobywa się na to, by przeprosić Malika, ale ten mówi, że nie ma za co przepraszać, gdyż nie jest tym samym człowiekiem, który był z nim w Świątyni Salomona. Po tym, jak okazało się, że na pogrzebie Majd Addina nie było Roberta de Sable, Malik znów kłóci się z Altaïrem o to, co dalej robić – Malik twierdził, by udać się po radę do Mistrza, lecz tym razem okazuje się, że Altaïr ma jednak rację mówiąc, żeby nie zasłaniać się kodeksem jak tarczą, i nie ufać Al Mualimowi, który zdradził tak jak de Sable wspomniał. Malik obiecuje dowiedzieć się więcej rzeczy od ludzi z Jerozolimy, podczas gry Altaïr rusza w pościg za Robertem do Arsuf.

Odzyskując Masjaf[]

Ostatni raz w Assassin’s Creed, Altaïr i Malik spotykają się w Masjafie. Bracia asasyni rzucają się na niego, lecz nieoczekiwanie przybywa mu na pomoc Malik. Po walce Malik mówi, że dowiedział się kilku rzeczy, że wrócił do Świątyni Salomona, i że przeczytał dziennik Roberta de Sable, a to, czego się dowiedział, złamało mu serce. Najprawdopodobniej przeczytał, że Al Mualim był jednym z dziesięciu templariuszy, i że potrzebował Skarbu, by mieć władzę nad całą Ziemią Świętą.

Prawa ręka Altaïra[]

Po wydarzeniach z Assassin’s Creed z Kodeksu Altaïra dowiadujemy się, że później obaj Da’i pracowali razem nad nowymi metodami zabijania: z zeskoku, z krawędzi i z ukrycia. Malik sugerował, by Altaïr porzucił swoje badania nad Fragmentem Edenu i po prostu go gdzieś ukrył, ale Altaïr nie posłuchał.

Śmierć[]

Gdy Altaïr wyruszył do Azji Abbas przejął władzę i wtrącił Malika do więzienia, oskarżając go o zabicie Sefa. Po powrocie uwolnił go Altaïr, ale Malik później zginął z ręki Swamiego.

Charakter i osobowość[]

Malik jest szorstkim, lecz mądrym asasynem, nie lubi Altaïra przez to, że zazdrościł mu rangi, umiejętności i za wydarzenia, jakie miały miejsce w Świątyni Salomona. Z początku jest bezwzględnie oddany zakonowi i posłuszny wobec Al Mualima, ale później zaczyna coraz bardziej szanować Altaïra i staje się jego przyjacielem.

Ciekawostki[]

  • Malik, Ezio, Ratonhnaké:ton, Liam, Shay, kawaler, Arno, Jacob i Evie to jedyne postacie, które również używają ukrytego ostrza, ale w przeciwieństwie do Altaïr i Aguilara posiadają serdeczny palec.
  • Malik miał syna i nazywał się Tazim.
  • Malik Al-Sayf oznacza Władca (od) Mieczy.
  • Można zrzucić Malika ze skały zanim on i jego ludzie pobiegną dalej, jednak nie ma to żadnego wpływu na grę – Malik pojawi się w ostatniej scence.
  • Podczas pierwszej wizyty w Jerozolimie, jeśli stoi się w biurze dość długo i namierzy się Malika, można usłyszeć sarkastyczny komentarz: „Obmyślasz nowy, wspaniały plan, Altaïrze? Taki, jak w Świątyni Salomona?!”.
  • Malik wyszedł z biura asasynów w Jerozolimie wspinając się po ścianie, Nie wiadomo, jak to zrobił, gdyż nie miał on lewej ręki.
  • Malik powiedział Altaïrowi, że Majd Addin sam mianował się regentem Jerozolimy pod nieobecność Salah ad-Dina. Jednakże, gdy asasyn podsłuchuje ludzi w dzielnicy biedoty, dowiaduje się, że to Salah ad-Din wyznaczył Majd Addina do funkcji regenta.
Advertisement