Emilio Barbarigo – kupiec wenecki i członek zakonu templariuszy.
Biografia
Dojście do władzy
Emilio doszedł do władzy dzięki wsparciu potężnej rodziny Barbarigo. Finansował policję wenecką, dzięki czemu mógł skutecznie likwidować swoją konkurencję.
Spotkanie w Toskanii
W 1480 roku wziął udział w spotkaniu templariuszy w Toskanii. Omówiono tam klęskę Pazzich w spisku przeciwko
Emilio i Jacopo
rodzinie Medici. Jedynym żywym członkiem tej rodziny został Jacopo de' Pazzi, który obwiniał Emilia o to, że dostarczył im złą broń. Rodrigo odparł na to, że Jacopo nie ma prawa nikogo obwiniać i że sam jest winny klęski, a następnie pchnął go nożem. Jacopo błagał Emilia o łaskę, ale ten odrzucił go od siebie, a następnie Borgia zadał ostateczny cios. Zawołał wtedy podsłuchującego spotkanie Ezia Auditore i rozkazał żołnierzom go zabić.
Śmierć
Carlo i Emilio
W 1481 Emilio przejął władzę w dzielnicy kupieckiej San Polo i stał się tyranem. Żądał od kupców czynszu za pozwolenie na handel, a tych, którzy go nie płacili nękali strażnicy, między innymi niszczyli im stoiska. Nie spodobało się to tamtejszym złodziejom, którzy próbowali obalić Emilia. Wspólnie z Eziem opracowali plan jego śmierci. Złodzieje odwrócili uwagę strażników i zajęli miejsca łuczników, mających stanowisko dookoła Palazzo della Seta - siedziby Barbarigo. Ezio wspiął się na jego mury i zobaczył Emilia w towarzystwie Carla Grimaldi. Kupiec szykował łódź, którą miał uciec, w obawie przed asasynem. Ezio znalazł drogę do Emilia, a następnie zamordował go, tym samym Pallazo stało się siedzibą weneckich złodziei.
Śmierć Emilia
Ostatnie słowa
- Ezio: Nie bój się.
- Emilio : Nie czuję strachu asasynie. Tylko żal. Szukałem jedności. Stabilności.
- Ezio: Zbyt dużym kosztem.
- Emilio: Postęp wymaga poświęcenia.
- Ezio: Non trovo alcuna gioia è questo, ma non c'e altro modo. Requiescat in pace. (Nie znajduje w tym radości, ale nie ma innego sposobu. Spoczywaj w pokoju.)