Altaïr Ibn-La'Ahad

Altaïr Ibn-La'Ahad: „Bezpieczeństwo i pokój, przyjacielu.”

Malik Al-Sayf: „Twoja obecność tutaj da nam jedno i drugie.”

―Malik i Altaïr w Masjafie, 1191.^[src]

Altaïr Ibn-La'Ahad (1165-1257) – Syryjczyk i członek zakonu asasynów. Stał na czele bractwa od 1191 do 1257 roku. Jest przodkiem Desmonda Milesa. Dzięki Rajskiemu Jabłku zmodernizował zakon i dokonał wielu odkryć.

Biografia

Dzieciństwo

„Miałem dziesięć lat, gdy twój ojciec przyszedł, by się ze mną zobaczyć. Zalał się łzami, żebrząc o przebaczenie za to, że zdradził moją rodzinę. A potem poderżnął sobie gardło. Patrzyłem jak jego życie spływa pod moimi stopami. I nigdy nie zapomnę tego widoku.”

―Altair o ojcu Abbasa

Altaïr urodził się w 1165 w Masjafie, a jego ojcem był Umar. Jego matka zmarła podczas porodu, a ojciec niedługo później, bo podczas pierwszego oblężenia Masjafu w 1176, gdy został porwany przez Saracenów. Do chłopaka przybył Ahmed Sofian, który poinformował go o śmierci ojca. Asasyn twierdził, że został uratowany przez Umara, jednak poczucie, że Altair został sam nie dawało mu spokoju, więc poderżnął sobie gardło.

Po śmierci rodziców, Altaïr zwrócił się o pomoc do Al Mualima - mentora asasynów. Mężczyzna ujrzał potencjał w chłopaku, przez co postanowił go wyszkolić. Tak też się stało, Altair dołączył do bractwa i był trenowany przez Al Mualima w skrytobójstwie, biegu i walce.

Pewnego dnia, Altaïr spotkał się z Abbasem, synem Ahmeda. Powiedział mu, że jego ojciec popełnił samobójstwo. Abbas bez słowa poszedł do swego łóżka i następnego dnia także nie odzywał się w ogóle. Sofian ostatecznie się odezwał, gdy poprosił Labiba - instruktora walki, o metalowe miecze do treningu. Abbas rzucił się na Altaïra i tak walczyli, dopóki obaj nie wylądowali w błocie. Sofian wyjął nóż, który dawał mu przewagę, jednak został powstrzymany przez asasynów i samego Al Mualima. Mentor postanowił zostawić Abbasa w lochach, aby ten ochłonął. Altaïr zaproponował, aby on i Sofian trafili do lochów na miesiąc. Al Mualim był pod wrażeniem decyzji Altaïra, więc postanowił mianować go asasynem, a Abbasowi przedłużyć trening o jeden rok.

Drugie oblężenie Masjafu

Al Mualim: „Dałeś mu szansę, by ocalił swą godność. Dlaczego?”

Altaïr: „Żaden człowiek nie powinien odchodzić z tego świata bez zaznania odrobiny życzliwości”

―Al Mualim i Altair o śmierci Harasa

Al Mualim chwali Altaira — Al Mualim chwali Altaïra po wygranej bitwie

W 1189 roku twierdzę w Masjafie najechali templariusze, na czele których stał zdrajca asasynów - Haras. Altair spotkał przed bramą Abbasa, ktory powiedział mu, że najeźdźcy złapali Al Mualima. Asasyn ruszył więc przez miasto, w którym pomógł zgładzić templariuszy. Altaïr dotarł do fortecy, gdzie spotkał Harasa. Zdracja więził wszystkich zakładników na placu treningowym. Altaïr dostał się tam nie zauważenie i zabił Harasa. Asasyni zdołali ponownie odeprzeć najazd na swoją fortecę.

Po bitwie Al Mualim rozmawiał z Altaïrem o śmierci Harasa, która została wymierzona przez asasyna dość łagodnie. Mentor pochwalił swego ucznia i postanowił mianować go na mistrza asasynów. Abbas na wieść o tym, splunął Altaïrowi przed stopami, a ten jedynie zadrwił z niego.

Rajskie jabłko

Kadar: „Doskonałe zabójstwo. Szczęście sprzyja twemu ostrzu.”

Altaïr: „To nie szczęście, lecz umiejętności. Przypatrz się dłużej, a może czegoś się nauczysz”

―Kadar i Altaïr po zabiciu niewinnego

Altaïr w konfrontacji z Robertem. — Robert de Sable blokuje atak Altaïra

W 1191 roku Al Mualim wysłał do Jerozolimy Altaïra, Malika i Kadara, którzy mieli odnaleźć artefakt pierwszej cywilizacji. Dotarli oni do Świątyni Salomona, gdzie miał znajdować się ich cel. Po drodze jednak Altaïr zabił niewinnego człowieka, co mocno zbulwersowało Malika, gdyż złamał on jedną z zasad bractwa - "nie odbieraj życie niewinnemu".

W pewnym momencie Altaïr zauważył Roberta de Sable - wielkiego mistrza zakonu templariuszy. Malik próbował powstrzymać swego przyjaciela, jednak nadaremno. Altaïr podszedł do Roberta i go zaatakował. Ten jednak złapał go i wyrzucił z komnaty, zostawiając Malika i Kadara templariuszom. Altaïr wydostał się z pułapki i wyruszył z powrotem do Masjafu.

Kara za czyny

Altaïr: „Nie jestem zdrajcą.”

Al Mualim: „Twoje działania wskazują na coś zupełnie innego.”

―Al Mualim obarcza Altaïra o klęskę w Świątyni Salomona.

Altaïr powrócił do Masjafu i poinformował Al Mualima o klęsce w Świątyni Salomona. Do mentora powrócił również Malik, który odzyskał artefakt templariuszy. Poinformował on Al Mualima o arogancji Altaïra, którego osądzał o śmierć Kadara.

Altaïr zostaje unieruchomiony — Al Mualim osądza Altaïra

Al Mualim myślał nad tym, co zrobić z Altaïrem, jednak nagle templariusze zaczęli oblegać twierdzę. Mentor wysłał swego ucznia do wioski, gdzie spotkał Raufa. Z jego pomocą, Altaïr dostał się na wieżę strażniczą, z której spuścił kilkadziesiąt drewnianych pali. Nieliczni templariusze zdołali uciec, lecz trzecie oblężenie zostało wygrane przez asasynów.

Po bitwie Al Mualim postanowił dalej kontynuować rozmowę z Altaïrem. Mentor obarczał go o porażkę w Świątyni Salomona, co ukazało złamanie trzech zasad kreda - "powstrzymaj swe ostrze nim trafi w niewinnego", "chowaj się w widocznym miejscu" i "nigdy nie narażaj na szwank Bractwa". Al Mualim musiał więc postąpić tylko w jeden sposób, wbił on nóż w ciało swojego ucznia.

Odkupienie

„ Widziałeś to, co chciałem żebyś zobaczył. A potem spałeś snem umarłych. Wszystko po to, byś mógł zbudzić się do nowego życia.”

―Al Mualim po przebudzeniu się Altaïra

Po pewnym czasie Altaïr zbudził się w gabinecie Al Mualima. Tam mentor wyjawił mu, że nie mógł zabić go, gdyż straciłby tylko czas na trening. Jednak Altaïr został zdegradowany do rangi nowicjusza. Al Mualim twierdził, że asasyni zostali zdradzeni i ktoś pomagał Robertowi de Sable.

Altaïr odnalazł zdrajcę i przyprowadził go do mentora. Okazało się, że jest nim asasyn zwany Masunem. Twierdził on, że jest dumny ze zdrady i żadnemu zarzutowi nie zaprzeczy. Al Mualim zgładził go więc i oznajmił Altaïrowi, że jeśli ten chce zdobyć odkupienie, musi zgładzić dziewięciu mężczyzn, dziewięciu templariuszy.

Tamir

„Tamir rządzi Sukiem Al-Silaah. Zbija fortunę na sprzedaży broni i zbroi. Pomaga mu w tym wielu: kowale, kupcy, finansiści. Jest największym handlarzem śmiercią na tej ziemi.”

―Altaïr o Tamirze

830px-Tamir1 — Altaïr obserwujący Tamira po zbrodni

Pierwszy z dziewięciu celi Altaïra znajdował się w Damaszku. Był to Tamir - jeden z najbardziej znanych nielegalnych kupców, który na koncie miał wiele zarzutów. Asasyn dotarł do biura asasynów. Altaïr chcący od razu położenia celu, został oddelegowany przez Rafiqa w celu zdobycia informacji na temat Tamira. Wyruszył on więc na ulice Damaszku i dowiedział się wielu rzeczy na temat swojego celu. Wtedy to Rafiq dał mu pióro.

Gdy dotarł na główny plac dzielnicy biedy, udało mu się dostrzec Tamira kłócącego się ze swoim partnerem biznesowym. Tamir zabił bezbronnego kupca z uśmiechem na ustach. Wreszcie asasyn zakradł się do celu i zadał mu ostateczny cios. Następnie wrócił do Al Mualima z wykonanym pierwszym zadaniem.

Garnier de Naplouse

Altaïr: „Mieszka i pracuje w zakonnym szpitalu na północy zachód stąd. Chodzą słuchy o okropnościach, jakie mają miejsce w szpitalnych murach. Wygląda na to, że nasz doktor lubi eksperymentować na niewinnych mieszczanach. Większość porwanych sprowadzono z Jerozolimy.”

Jabal: „Sprytnie. Wykradając ludzi z innego miasta, nie wzbudza podejrzeń na miejscu.”

―Altaïr i Jabal na temat Garniera

Al Mualim wysłał Altaïra do Akki, aby ten zabił swój kolejny cel, którym był nieludzki medyk o imieniu Garnier de Naplouse. Altaïr dowiedział się, że przebywający w dzielnicy biedoty medyk handlował ludźmi i przeprowadzał na nich eksperymenty. Przeniknął do szpitala będącego miejscem pobytu celu. Ujrzał tam więźnia, któremu strażnicy na polecenie medyka połamali nogi, aby nie mógł uciec.

Altaïr postanowił zakończyć jego krwawe czyny. Przed śmiercią Garnier wyjawił, że używał do swych eksperymentów boskiego artefaktu nazywanego Fragmentem Edenu. Robił to do momentu, gdy go stracił.

Talal

„To handlarz ludzkim życiem. Porywa obywateli Jerozolimy i sprzedaje ich jako niewolników. Jego siedziba mieści się w magazynie wewnątrz barbakanu na północ stąd, w tej chwili przygotowuje karawanę do odjazdu. Uderzę, gdy będzie oglądał swój towar. Jeśli zdołam ominąć jego ludzi, sam Talal nie będzie dla mnie wyzwaniem.”

―Altaïr o Talalu

Kolejny cel Altaïra znajdował się w Jerozolimie. Był to Talal - handlarz niewolnikami, od którego Garnier de Naplouse kupował swoich "królików doświadczalnych". Altaïr dotarł do biura asasynów, a tam spotkał Malika, który go lekceważył. To jednak nie zakłóciło jego pracy. Altaïr wyruszył na ulice i dowiedział się wszystkiego na temat swojego celu.

Po przedostaniu się do kompleksu gdzie znajdowali się niewolnicy, Altaïr został zaatakowany przez ochroniarzy Talala. Asasyn zdołał ich pokonać i ruszyć w pogoń za celem. Po zabiciu go, Altaïr wrócił do biura. Tam nasłuchał się nagannych od Malika, a następnie wrócił do Masjafu, gdzie otrzymał nową rangę i nowe uzbrojenie.

Abu'l Nuqoud

„Abu'l Nuqoud jest zepsuty do szpiku kości, przez co jego poddani nim gardzą. Wygląda na to, że kradł pieniądze przeznaczone dla mieszkańców Damaszku wydając je na siebie. Nawet w tej chwili chełpi się bogactwem...”

―Altair o Abu'l Nuqoudzie

830px-Abul1 — Altair na uczcie u Abu'la Nuqouda

Altair powrócił do Damaszku aby pozbawić życia Abu'l Nuqouda szczycącego się wpływami i bogactwem, ale słynącego też z szalonych i brutalnych czynów. Altair dowiedział się, że ów kupiec organizuje huczną ucztę na swym dworze. Gdy w ręce asasyna wpadło kolejne pióro postanowił wedrzeć się na przyjęcie.

Przybył tam na krótko zanim Abu'l zaczął przemówienie. Nuqoud oskarżył ich o ignorancję a następnie wyjawił, iż podane im wino jest zatrute. Po czym dał rozkaz swym łucznikom wybcia wszystkich zebranych. Nagle nieprzyjaciel zorientował się, że na przyjęciu znalazł się asasyn i zaczął ucieczkę przed nim. Jednak zmęczył się, co zostało wykorzystane przez Altaira, który zakończył żywot bogacza.

Wilhelm z Montferratu

„Wilhelm posiada liczną armię i ma pod sobą wielu ludzi, jednak wrogów także mu nie brakuje. Nie zgadza się z królem Ryszardem.”

―Altair o Wilhelmie

Następnym celem Altaira był Wilhelm z Montferratu - władca Akki oraz ważny dowódca wojsk króla Ryszarda Lwie Serce. Pragnął on zdobyć władzę poprzez zamach na swego pana. Tym razem Altaïr był zmuszony do przedostania się do twierdzy przeciwnika obstawionej licznymi rycerzami i ochroniarzami. Dzięki zdobytym informacjom przekonał się, że on i król mają dość napięte stosunki, a także, że w mieście przebywa sam władca Anglii mający tego dnia wyjechać.

Altaïr dostał się pod bramy cytadeli skąd wyjeżdżał orszak Ryszarda z nim samym na czele. W pewnym momencie pochód zatrzymał się. Skutkiem tego zdarzenia było pojawienie się Wilhelma. Między nim a królem wybuchła kłótnia. Po konfrontacji bohater prześlizgnął się do twierdzy i zamordował Wilhelma.

Majd Addin

„Regent Jerozolimy, Majd Addin, zarządził dziś publiczną egzekucję niedaleko stąd. Na pewno będzie dobrze strzeżony, ale dam radę. Wiem co robić.”

―Altaïr o ostatniej egzekucji Majd Addina

Altair zabija Majd Addina — Śmierć Majd Addina

Szóstym celem Altaïra stał się niekoronowany saraceński władca Jerozolimy, będący tam jednocześnie sędzią, ławą przysięgłych i katem - Majd Addin. Był on okrutnym dowódcą skazującym niewinnych ludzi na śmierć podczas ulicznych egzekucji. Malik wyjawił Altaïrowi, że jeden ze skazańców należy do zakonu i musi zostać uwolniony. Asasyn w czasie egzekucji dopadł wroga. Majd Addin wyjawił mu, że zabijał jedynie dla zabawy oraz aby wzmocnić swoją władzę. Altaïr uciekł pościgowi, a ludzie Malika uwolnili skazańców.

Po tym zadaniu Altaïr otrzymał wyższą rangę i więcej uzbrojenia. Chciał on jednak informacji od Al Mualima na temat jego celi. Ten odpowiedział mu, że każdy z tych dziewięciu to członek wrogiego zakonu templariuszy. Wyjawił też, że chodzi o tajemny artefakt mający moc kontrolowania umysłów o nazwie Fragment Edenu.

Sibrand

Altaïr: „Skoro nie wasz Bóg, to co?”

Sibrand: „Nic. Nie ma niczego… tego właśnie się boję.”

―Altaïr i Sibrand o śmierci

830px-Sibrand1 — Sibrand podejrzewa uczonego o bycie asasynem

Następnym celem stał się Sibrand - wielki mistrz zakonu krzyżackiego. Wpadł on jednak w paranoję po śmierci jego braci templariuszy. Rozkazał on podwoić straże w poszukiwaniu asasynów.

To nie powstrzymało Altaïra, który dowiedział się, że Sibrand rozkazał blokadę portu w Akce. Udał się więc do portu, gdzie zastał swój cel, który to osądzał jednego z uczonych o bycie asasynem. Sibrand zabił go na oczach tłumu i rozkazał straży, aby ci bacznie obserwowali doki. Krzyżak przygotowywał się do odpłynięcia z miasta, jednak Altaïr dopadł go i pozbawił życia.

Jubair al Hakim

„Pozyskał dla swojej sprawy innych uczonych z miasta. Razem zamierzają dokonać strasznej zbrodni. [...] Odbierają miastu jego wiedzę. Wszystkie pisma.”

―Altair Jubairze

830px-Jubair1 — Altaïr obserwuje Jubaira

Jubair al Hakim uważał, że książki są źródłem zła i dlatego wydał dekret mówiący o tym, iż żadna z nich nie może znaleźć się w Damaszku. To właśnie zmusiło asasynów do działania, więc Altaïr miał być jego zabójcą.

Wyruszył on więc do Damaszku i obejrzał palenie książek przez Jubaira. Ten jednak wysłał swoich ludzi na miasto, aby zniszczyli resztę pism. Altaïr odnalazł Jubaira podczas jego wykładu na ulicy i zamordował go.

Robert de Sable

„Teraz musimy skupić się na Robercie. Może i przerzedziliśmy jego szeregi, ale to sprytny człowiek. Zmierza do Ryszarda i Salah ad-Dina, by przedłużyć im prośbę, aby zjednoczyć się w walce przeciwko wspólnemu wrogowi. Przeciwko nam.”

―Altaïr o planach Roberta

830px-Majd funeral fight — Zasadzka na pogrzebie

Na Ziemi Świętej żył już tylko jeden cel Altaïra, jego odwieczny wróg i lider zakonu templariuszy - Robert de Sable. Asasyn żądał zemsty za śmierć swoich braci, więc szybko udał się do Jerozolimy. Tam dowiedział się, że Robert ma być obecny na pogrzebie Majd Addina.

Altaïr udał się na cmentarz, gdzie miał miejsce pogrzeb. Templariusze zauważyli go jednak i rozpoczęli walkę. Asasyn zdołał pokonać rycerzy Roberta oraz ich przywódcę. Okazało się jednak, że de Sable był nieobecny na pogrzebie i zamiast niego stawiła się kobieta. Była nią Maria Thorpe. Gdy asasyn to ujrzał myślał, że to czary. Dowiedział się od niej, że prawdziwy Robert znajduje się w Arsuf, aby pozbawić króla życia. Altaïr powiedział o tym Malikowi i niezwłocznie udał się w ślad za de Sable.

830px-Richard arsuf — Altaïr podczas rozmowy z Ryszardem Lwie Serce

Pod Arsuf miała miejsce ogromna bitwa pomiędzy siłami saraceńskimi i krzyżowcami. Altaïr dotarł do obozu gdzie znajował się Ryszard Lwie Serce i Robert de Sable. Asasyn przekonywał, że templariusz zamierza zgładzić króla. Ryszard jednak nie wiedział, który z mężczyzn mówi prawdę, więc nakazał im pojedynek. Ten który wygra, miał mieć rację.

Altaïr był zmuszony walczyć nie tylko z Robertem, ale i z jego elitarnymi strażnikami. Asasynowi udało się jednak pokonać templariuszy i zabić ich lidera. Przed śmiercią de Sable wyznał Altaïrowi, że Al Mualim go zdradził, tak jak przed laty zdradził samego Roberta. Król Ryszard puścił wolno asasyna, a ten ruszył do Masjafu.

Zdrada mentora

Al Mualim: „To niemożliwe! Uczeń nie może pokonać mistrza!”

Altaïr: „Nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone.”

―Ostatnia rozmowa Altaïra z Al Mualimem.

Malik ratuje Altaira — Malik po uratowaniu Altaïra

Gdy Altaïr wrócił do Masjafu, okazało się, że Al Mualim zdołał już zahipnotyzować mieszkańców cytadeli i innych asasynów. Wiedział, że walka będzie ciężka, ale się nie poddał. Gdy był już pod fortecą, został zaatakowany przez oddział asasynów. Po walce, którą wygrał, pojawiło się jeszcze więcej strażników. W porę na miejscu zjawił się Malik ze swoimi asasynami i za pomocą noży do rzucanie przepędził nieprzyjaciół. Altair poprosił towarzyszy, aby zajęli zahipnotyzowanych walką, aby on sam mógł wedrzeć się do twierdzy i spotkać się z dawnym mistrzem. Prosił też, żeby rozlać jak najmniej krwi, gdyż asasyni nie walczyli z własnej woli.

830px-Al Mualim 9 copies — Walka z Al Mualimem i jego kopiami

Altaïr udał się do fortecy, gdzie zastał zahipnotyzowanych mieszkańców wioski. Następnie przedostał się do ogrodów, gdzie poznał moc artefaktu z Świątyni Salomona. Al Mualim unieruchomił Altaïra za pomocą Jabłka Ewy, które miało mu posłużyć do objęcia władzy absolutnej i kontrolowania ludzkich umysłów, aby otrzymać ich posłuszeństwo. Mentor postanowił zabić swego ucznia za pomocą artefaktu, który stworzył dziewięciu templariuszy, których niegdyś zabił Altaïr. Uczniowi udało się, lecz musiał pokonać następnych przeciwników w postaci dziewięciu zjaw, które wyglądały niczym Al Mualim.

Mentor postanowił zawalczyć osobiście z Altaïrem, co było błędem. Mimo, że Al Mualim używał Jabłka do stawania się nie widzialnym dla oka, Altaïr zdołał go zabić. Następnie znowu rozpoczęli rozmowę, podczas której postanowił zniszczyć Jabłko. Al Mualmowi nie za bardzo się spodobała jego decyzja, jednak chwilę później zmarł. Zaraz po zdarzeniu na miejsce dotarli Malik i inni kompani. Wszyscy stanęli przed wielką holograficzną mapą położenia innych fragmentów Edenu.

Mentor

„Żaden z niego czarownik. Tylko zwykły człowiek wiedziony złudzeniami.”

―Altaïr o Al Mualimie

Altair palący ciało Al Mualima (by Kubar906) — Altair pali ciało Al Mualima

Altaïr wysłał Malika do Jerozolimy, aby ten poinformował innych asasynów o śmierci mentora. Chciał też spalić ciało Al Mualima, co jednak wywołało sprzeciw. Abbas i jego zwolennicy postanowili odzyskać Jabłko co wywołało bratobójczą walkę. Altair opanował jednak sytuację. Niestety Abbas dobrał się do Jabłka, a to opanowało jego umysł. Altaïr w porę uratował go przed mocą artefaktu i sam zamyślił się nad Jabłkiem.

Po tych wydarzeniach asasyni wybrali go na mentora. Altaïr postanowił osobiście wybrać się do Akki i poinformować innych o śmierci Al Mualima.

Uwolnienie Cypru

Altair pokonuje Marię — Altaïr pokonuje Marię

Mimo, że Altaïr zabił najważniejszych templariuszy na Ziemi Świętej, to i tak ich zakon się rozwijał. Miesiąc po zostaniu mentorem, wraz z grupą asasynów przeprowadzili atak na nabrzeżną twierdzę w Akce. Podczas misji Altaïr dostrzegł odpływające okręty templariuszy. Kontynuując infiltrację twierdzy trafił na Marię Thorpe, która należała do wrogiego zakonu. Kłóciła się ona z jednym z rycerzy o to, czy powinna wyruszyć na Cypr. Po odejściu rycerza Maria zauważyła Altaïra, przez co nawiązała się pomiędzy nimi walka, którą wygrał asasyn. Nie zabił jej jednak, lecz wziął ją jako zakładnika i razem z nią wyruszył na Cypr, do Limassol.

W Limassol Altaïr skontaktował się z Alexandrem, liderem ruchu oporu. Na jego zlecenie zabił kapitana straży oraz przekazał informacje Osmanowi, który zajął miejsce wyżej wymienionego kapitana. Altaïr wkradł się na zamek Limassol, gdzie spotkał Fryderyka, szkolącego rycerzy w fechtunku. Po krótkiej walce templariusz padł martwy, a asasyn uciekł. Opuszczając tereny zamku, Altaïr spostrzegł, że kryjówka rebeliantów płonie. Zbliżając się do niej, zauważył templariuszy pastwiących się nad pojmanymi bojownikami ruchu oporu. Asasyn rozprawił się z rycerzami, po czym wyruszył szukać Marii. Znalazł ją na placu przed Katedrą, gdzie przemawiał Armand Bouchart. Maria próbowała go przekonać, iż nie zdradziła zakonu, niestety bezskutecznie. Została złapana. Altaïr ponownie ruszył za nią, po czym wyzwolił. Następnie z pomocą Alexandra, Altaïr oraz Maria uciekli do Kyrenii, ukryci na pirackim statku.

Schodząc z okrętu, Maria uciekła, zostawiając asasyna sam na sam z rozeźlonymi piratami. Asasyn zbiegł i rozpoczął poszukiwania Marii. Znalazł ją chwilę potem w towarzystwie Marcosa, członka ruchu oporu. Altair polecił mu dostarczyć Marię do kryjówki, gdzie on sam także zmierzał, by skontaktować się z Barnabasem. Ten nasyła go na Jonasa, zdrajcę. Jego śmierć wywołała zamieszki, które Altaïr musiał zażegnać. Wyruszył więc, by zabić Molocha. Altaïr dostał się na szczyt komnaty "Byka" w zamku Kantara. Przeciwnik zwrócony był do niego plecami, więc asasyn uznał tą okazję za idealną do zabójstwa. Tak jednak nie było, gdyż "Byk" go zauważył, dzięki czemu zdołał pochwycić napastnika i rzucić nim o ziemię, po czym złapać swą buławę na łańcuchu i stanąć do walki. Walka była długa, lecz zaowocowała uduszeniem Molocha jego własną bronią. "Byk" padł martwy, a Altaïr uciekł z zamku.

Po powrocie do kryjówki, dowiedział się, że Maria oraz członkowie ruchu oporu zostali pojmani. Marcos powiedział mu także, że prawdziwy Barnabas został zabity jeszcze przed przybyciem asasyna do miasta. Bogatszy o nowe podejrzenia, Ataïr ruszył, by powstrzymać egzekucję na rynku, jednak pośród więźniów nie było Mari. Następnie skradł klucze i otworzył cele w więzieniu. Tam też jej nie było. Od Marcosa dowiedział się, że to "Wyrocznia" zdradza wszystkie sekrety ruchu oporu, więc postanowił ją zabić. Altaïr przebił się przez warownię Buffavento i dostał do więzienia, gdzie trzymano "Wyrocznię". Altaïr dostał się do celi i tam odbyła się walka. Utrudniał ją dym oraz strażnicy, lecz w końcu "Wyrocznia" została pokonana, a asasyn zbiegł.

Altaïr rozpoczął zbieranie informacji o Shalimie - templariuszu i synie Molocha. Asasyn wyeliminował osiłków wroga i skierował się na dalsze śledztwo. Altaïr spostrzegł mężczyznę ubranego podobnie jak on, lecz z czerwonym krzyżem na piersi. Po krótkim pościgu po dachach, tajemniczy mężczyzna zniknął. Altaïr przedostał się do komnaty Shalima w zamku, a tam zobaczył Marię rozmawiającą z jego celem. Gdy do sali wpadli strażnicy, kobieta ich zabiła. Ku zdumieniu Altaïra, w pomieszczeniu zjawił się drugi Shalim - Shahar. Okazało się bowiem, iż są to bliźniaki. Altaïr pomylił się, sądząc, że Maria go wesprze, gdyż ta uciekła. Jednak asasyn zdołał pokonać bliźniaków oraz zbiec. Po śmierci Shalima i Shahara, Kyrenia była wolna, a Altaïr mógł powrócić do Limassol i tam kontynuować swe działania.

Altaïr dotarł do kryjówki. Alexander od progu posądził go o zdradę i kolaborację. Altaïr odpowiedział mu tymi samymi zarzutami, powołując się dodatkowo na paczkę. Okazało się, ze zawierała ona głowę Barnabasa. Altair wyjaśnił Alexandrowi, że został zabity przed jego przybyciem. Po kłótni wyruszył na śledztwo. Zabił kilku zwolenników templariuszy, parę przesłuchał, i dowiedział się, do czyich drzwi ma pukać. Demitres, bogaty kupiec, miał być kolejnym celem Altaïra. Niestety nie zdołał powiedzieć asasynowi zbyt dużo, gdyż w trakcie przesłuchania został zabity przez Agenta, tego samego co w Kyrenii. W kryjówce Altaïr znalazł list, który skierował go do zamku Limassol. Na placu w fortecy leżał martwy Alexander. Nagle na szycie schodów pojawił się Agent templariuszy, fałszywy Barnabas. Napuścił na asasyna wściekłych Cypryjczyków. Altaïr uspokoił ich za pomocą Jabłka Edenu. Agenta templariuszy przekuła mieczem Maria, a Altaïr rozprawił się z rycerzami. Altaïr przebił się przez tunele, aż dotrarł do komnaty, w której stoczył pojedynek z Armandem Bouchartem - wielkim mistrzem zakonu templariuszy po śmierci Roberta de Sable. Asasyn zabił wroga i dowiedział się, że templariusze nie zwozili tu artefaktów, lecz je stąd wywozili. Następnie uciekł razem z Marią z walącego się archiwum.

Romans z Marią

Po uwolnieniu Cypru z pod wpływów templariuszy, Altaïr i Maria mocno zbliżyli się do siebie. Urodziło im się dwóch synów - Sef i Darim. Byli oni wychowywani na asasynów, aż w końcu dołączyli do bractwa. Altaïr podczas wychowywania synów, używał Jabłka do poznania nowych technologii. Dowiedział się od niego, jak stworzyć ukryte ostrze bez konieczności obcinania serdecznego palca. Dzięki temu Altaïr jako pierwszy asasyn w zakonie nosił dwa ukryte ostrza.

Atak na Mongołów

W 1217 roku Altaïr, Maria i ich syn Darim wyruszyli na wschód, aby zniweczyć plany mongolskiego władcy - Czyngis-Chana co do Europy. Spotkali tam asasyna Qulana Gala, który okazał się pomocą w starciu przeciw Mongołom - on i Darim zabili cel.

Powrót do Masjafu

„Zanim ściąłem twojego syna, powiedziałem mu, że to ty kazałeś go zabić. Umarł w przekonaniu, że go zdradziłeś.”

―Swami do Altaïra o śmierci Sefa

Altaïr nad ciałem Marii (by Kubar906) — Altaïr nad ciałem Mari

W 1228 roku Altaïr w końcu wrócił do Masjafu. W bramie powitał go Swami, który zaprowadził ich do rezydencji poza zamkiem. Następnego dnia dowiedział się od Abbasa, że Sef nie żyje.Twiedził on, że rzekomo zabił go Malik. Altaïr dowiedział się również, że archiwum na Cyprze znów wpadło w ręce templariuszy, gdyż Abbas nie wysłał większej ilości ludzi do obrony. W nocy Altair uwolnił "zabójcę" z więzienia i rankiem udał się do Abbasa w towarzystwie Mari. Rodzice martwego syna zarządali prawdy na temat śmierci Sefa. Abbas zażądał Jabłka w zamian za odpowiedzi. Do Altaïra podszedł Swami, który wyznał mu, że powiedział Sefowi, że to właśnie Altaïr rozkazał go zabić. Ten rozwścieczony za pomocą Jabłka zabił Swamiego, lecz ten w ostatnim przebłysku świadomości dźgnął sztyletem Marię. Altaïr pożegnał żonę i rozpoczął ucieczkę przed siłami Abbasa. Wyskakując przez okno twierdzy dostał się do wioski. Tam spotkał Darima, który pomógł mu w ucieczce. Ojcec i syn wsiedli na konie i opuścili Masjaf.

Wygnanie i rebelia

„Żałujcie Abbasa, nie drwijcie z niego. Przez większość życia był sierotą, dźwigając gorzką spuściznę swego rodu. Pożąda władzy, ponieważ jest bezsilny.”

―Altaïr do asasynów pod Masjafem

Następne 20 lat Altaïr spędził w Aleksandrii, badając Rajskie Jabłko i odkrywając nowe projekty broni i zioła lecznicze. Mieszkał tam razem ze swym synem Darimem. W końcu, w 1247 roku, Mistrz Asasynów zdecydował się wrócić do Masjafu i odzyskać twierdzę. Na pustyni spotkał pewnego kupca imieniem Mukhlis, którego zaatakowali trzej bandyci, w tym Bayhas, syn Fahada, przywódcy bandy. Altair zabił rozbójników i uratował kupca, który został jego uczniem i pomógł mu dostać się do Masjafu.

Altair powraca — Altaïr powraca do Masjafu

W okolicach twierdzy Altaïr zastał kilku młodych asasynów, którzy rozmawiali na temat Abbasa. Starzec zardządał od nich tylko trochę wody i wtedy włączył się do konwersacji. Altaïr prosił ich, aby ci nie drwili z Abbasa, gdyż było go mu żal. W końcu jeden z asasynów rozpoznał, że starzec to ich były mentor. Postanowili oni mu pomóc i dostać się do twierdzy.

O poranku asasyni weszli do wioski i bronili się przed atakiem ludzi Abbasa. Altaïr, mimo swojego wieku, potrafił jeszcze dobrze walczyć. Na dziedzińcu większość asasynów stawiło się przeciw Abbasowi. Altaïr dostał się do środka zamku i stanął twarzą w twarz z mentorem. Pokazał mu on wtedy, do czego wykorzystał Jabłko i zastrzelił Abbasa z ukrytego pistoletu. Sofian przed śmiercią wyjawił Altaïrowi, że nigdy nie wybaczy mu śmierci swego ojca.

Asasyni wkrótce wybrali go na nowego mentora. Do Masjafu przybył wtedy Darim. Fahad również odwiedził Altaïra i żądał, aby ten wyjawił mu kto zabił Bayhasa. Mentor z uśmiechem na twarzy wyrzekł mu, że to właśnie on go zabił. Rozwścieczony Fahad opuścił fortecę. Niedługo potem Altaïr rozpoczął budowę swojej biblioteki w Masjafie.

Ostatnie momenty życia

„Cóż... oto koniec pewnej epoki... Gdy byłem bardzo młody, wierzyłem, że nasze bractwo położy kres tym wszystkim konfliktom. Gdybym miał w sobie dość pokory, by to sobie powiedzieć - widziałem dość, jak na jedno życie. Dopełniłem swego dzieła. Jednak nie ma większej chwały, niż ta, którą przynosi walka w poszukiwaniu prawdy.”

―Altaïr podczas wizyty braci Polo

Zmiana warty 2 (by Kubar906) — Altaïr oddaje kodeks Niccòlo

W 1257 Darim zaprosił do Masjafu Niccolò Polo i jego brata Maffeo, jednak podczas ich wizyty, Masjaf został zaatakowany przez Mongołów. Altaïr zdołał opowiedzieć Niccolò o swoim życiu, a ten przekazywał to bratu. Gdy bracia Polo mieli już wyjeżdżać, mentor dał im swój Kodeks i pięć kluczy, które mieli ukryć w Konstantynopolu. Wtedy Masjaf zaatakowała kolejna fala Mongołów. Altaïr odeskortował braci do bramy i za pomocą Jabłka zdołał odeprzeć najeźdźców. Bracia Polo pożegnali się z mentorem, a ten musiał się przygotowywać na kolejny atak.

Wkrótce po tych wydarzeniach, asasyni oczekiwali na kolejną falę Mongołów. Altaïr wiedział, że nie dadzą sobie rady, więc kazał opuścić Masjaf wszystkim mieszkańcom i wojownikom. Większość ksiąg z jego biblioteki oddał braciom Polo, a te co zostały, wręczył Darimowi. Altair kazał synowi wyruszyć do Aleksandrii i tam je schować. Darim miał wiele pytań do ojca, lecz ten powiedział mu jedynie, że biblioteka nie może trafić w niepowołane ręce. Syn pożegnał się i opuścił twierdzę. Altaïr odłożył swoje Jabłko na półce z tyłu pomieszczenia, a sam usiadł na krześle pośrodku całej biblioteki. Tam też zmarł, trzymając ostatni klucz.

Dziedzictwo

„Jeśli ktoś o to zapyta, powiedz, że odesłałem Jabłko. Powiedz, że wysłałem je na Cypr albo do Kitaju, albo wyrzuciłem do morza. Powiedz im cokolwiek, byle tylko ludzie trzymali się z dala od tego miejsca. Jabłko nie może zostać odnalezione, póki nie wybije właściwa godzina”

―Altaïr w obawie o losy Jabłka

Altaïr pozostawił po sobie bibliotekę, która przez długi okres pozostawała nieodkryta, a jego klucze zostały schowanie w Konstantynopolu przez braci Polo. Jego Rajskie Jabłko pozostało tam, gdzie je odłożył. Jednak przez wieki wielu ludzi (zarówno asasynów jak i templariuszy) goniło za artefaktami, które posiadał Altaïr.

W 1269 roku kodeks, który miał Niccolò Polo, został wręczony jego synowi, Marco. Templariusze jednak dowiedzieli się o tym i postanowili go odebrać za wszelką cenę. W tej sytuacji Marco oddał kodeks w ręce asasyna imieniem Dante Alighieri. Ten razem ze swym uczniem Domeniciem, wyruszyli w podróż do Hiszpanii, gdzie mieli ukryć księgę. Po drodze zostali jednak zaatakowani przez piratów, którzy to zabili Dante'a i jego żonę. Podczas walki kodeks został zniszczony, ale Domencio przeżył. Razem ze swym synem wyruszył z powrotem do Włoch. Tam przybrali nazwisko Auditore i wybudowali twierdzę w miejscowości Monteriggioni. W swojej willi schowali niezniszczoną zbroję należącą do Altaira, która była bardzo wytrzymała i zarazem lekka. Strony zniszczonego kodeksu ukrył w wielu częściach Włoch.

Utracone dziedzictwo 8 (by Kubar906) — Ezio Auditore przy ciele Altaïra

Dwa wieki później na trop artefaktów Altaïra wpadł inny Auditore - Ezio. Asasyn zaczął zbierać strony kodeksu, w których ukryte były przeróżne schematy. Ezio zebrał kilka stron, dzięki czemu jego przyjaciel Leonardo był w stanie stworzyć mu takie bronie, jak drugie ukryte ostrze, zatrute ostrze czy ukryty pistolet. Młody Auditore stał się wkrótce mentorem zakonu i dzielnie walczył z templariuszami. W 1510 roku Ezio wyruszył do Masjafu, aby znaleźć odpowiedzi na wiele pytań. Tam jednak zastał tylko opuszczony zamek i templariuszy, którzy go porwali. Ezio uciekł jednak im i zabił ich przywódcę - Leandrosa. Od niego dowiedział się, że templariusze szukali biblioteki Altaïra, jednak zabrakło im do tego kluczy. Ezio wyruszył więc do Konstantynopolu, gdzie pomógł asasynom w walce z Bizantyjczykami. Mentor ostatecznie odnalazł wszystkie klucze, które okazały się być zapisami wspomnień Altaïra. Ezio wrócił do Masjafu i otworzył bibliotekę. Tam zastał martwego Altaïra siedzącego na krześle z ostatnim kluczem w ręku. Ezio odnalazł tam również Rajskie Jabłko, ale postanowił je zostawić.

W 1558 roku Rajskie Jabłko zostało wyniesione przez ludzi Elżbiety I i trafiło w ręce nowej królowej Anglii.

Pomnik Altaira — Desmond ogląda pomnik Altaïra w Monteriggioni

Przez wieki asasyni przestali interesować się Altaïrem i jego artefaktami, dopóki w XXI wieku Abstergo Industries nie wpadło na trop Desmonda Milesa, którego Altaïr był przodkiem. Porwali więc oni mężczyznę i za pomocą maszyny zwanej Animusem zaczęli przeglądać wspomnienia mentora asasynów. Całym tym projektem dowodził Warren Vidic, któremu udało się zlokalizować inne Fragmenty Edenu. Desmond został jednak uratowany przez asasynów na czele z Lucy Stillman. To jednak nie zmieniło losów Milesa, gdyż miał za pomocą Animusa odnaleźć Wielką Świątynię. Po odtworzeniu wielu innych wspomnień Ezia i Altaïra, udało mu się to.

Charakter

Altaïrowi było ciężko po śmierci rodziców. To prawdopodobnie spowodowało, że często łamał zasady bractwa i był arogancki oraz egoistyczny. W porę jednak nauczył się, że kredo ukazuje prawdziwą drogę życia, której postanowił się trzymać. Poganiał więc wszystkich asasynów, którzy nie przestrzegali go.

Umiejętności

Altaïr potrafił wspinać się nawet na najwyższe budynki i biegać po dachach. Było to skutkiem wieloletniego treningu. Stał się on również jednym z najlepszych szermierzy w zakonie, potrafił on biegle kontrować i zadawać szybkie, lecz mocne obrażenia. Dzięki Jabłku Altaïr dożył 92 lat, jednak nawet wtedy nie potrzebował laski aby się utrzymać na nogach, to właśnie prawdopodobnie przez jego moc. Był on dyskretny, dzięki czemu biegle podsłuchiwał, kradł, śledził i zabijał. Można stwierdzić, że Altaïr był człowiekiem wykształconym, gdyż potrafił czytać i pisać, co w tamtych czasach było rzadkością. Posiadał on wzrok orła.

Uzbrojenie

Altaïr posiadł bogaty arsenał broni.

Ukryte ostrze - cicha broń stosowana przez asasynów do dyskretnych zabójstw, czasem sprawdzało się w walce; Altaïr jako pierwszy w bractwie posiadał dwie te bronie na swoich rękach.
Miecz - idealnie sprawdzał się w walce z kilkoma przeciwnikami, oraz w walce jeden na jeden; zadawał duże obrażenia, jednak atak nim był wolny.
Krótkie ostrze - w porównaniu do miecza, ta broń sprawdzała się w walce z wieloma przeciwnikami, gdyż atak nią był szybki, lecz zadawał małe obrażenia.
Noże do rzucania - specjalne noże, którymi asasyni rzucali w odległe cele.
Ukryty pistolet - skonstruowana przez Altaïra za pomocą Jabłka, ta broń palna nie była tak dyskretna jak noże do rzucania, ale powodowała natychmiastową śmierć.

Ciekawostki

Ogólne:

był najmłodszym asasynem, który otrzymał rangę mistrza;
tłumaczenie jego imienia i nazwiska oznacza mniej więcej "ptak syn nikogo";
jak na epokę, w której żył jest bardzo wysoki, gdyż ludzie, którzy mieli w XII wieku więcej niż 160 cm rodzili się rzadko.

Assassin's Creed:

nie potrafił pływać przez bug, który występuje w Animusie 1.0;
w trailerze posiadał kuszę, która jednak została zamieniona na noże do rzucania;
w jednym z pierwszych rysunków koncepcyjnych, miał nosić rękawiczkę na jednej dłoni.

Assassin's Creed II:

Desmond przez efekt krwi wciela się w rolę Altaira, który goni za Marią na szczyt wieży, a tam zaczynają się całować;
zbroja Altaira w Monteriggioni nie musi być naprawiana, co trzeba robić z każdą inną;
jego ostrze i miecz można kupić u kowali;
jego twarz, Desmonda i Ezia wyglądają identycznie;
za 20 punktów Uplay można założyć strój Altaira.

Assassin's Creed: Brotherhood:

tak jak w poprzedniej części, jego strój można kupić za 20 punktów Uplay.

Assassin's Creed: Revelations:

jego twarz uległa dużym zmianom;
jeśli powtórzymy misję "Powiernik mentora" lub "Przebudzenie mentora", Altair będzie posiadał twarz, jaką miał w misji "Powrót mentora";
umie wykonywać zabójstwo z powietrza, czego nie potrafił w poprzednich częściach;
jego odzienie jest dostępne po przejśću DLC "Zaginione archiwum"; wtedy to Ezio może je założyć.

Assassin's Creed III:

jego odzienie jest dostępne po przejściu wszystkich misji głównego wątku ze stuprocentową synchronizacją.

Assassin's Creed IV: Black Flag:

jego odzienie jest dostępne, jeśli posiadamy w Uplay zarejestrowane Assassin's Creed: Revelations.

Inne:

strój Altaira można odblokować jeszcze w dwóch grach: Metal Gear Solid 4 poprzez wpisanie odpowiedniego hasła na specjalnym ekranie lub przez posiadanie 50 alertów dla głównej postaci (Old Snake) i w Prince of Persia (2008).